mantyczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

przest. wyrażać swoje niezadowolenie w sposób dokuczliwy i męczący dla odbiorcy

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Relacje znaczeniowe

synonimy:

gderać

Cytaty

Żaden z nas specjalnie nie narzekał na wybitne bóle. Żaden z nas na razie [...] nie jojczył, nie mantyczył [...].

źródło: NKJP: Edward Stachura: Cała jaskrawość, 2006

[...] strasznie mantyczycie. Marudy z Was jakieś niesamowite, z całym, rzecz jasna, szacunkiem. Nie ma czasu na czytanie książek? Śmiać mi
się chce!

źródło: NKJP: Internet

Często, słuchając kolejnego „przerażonego” tym, co to się w Polsce wyprawia, myślę sobie, jakiż to byłby lek na naszą świadomość, gdybyśmy nagle [...] znaleźli się w PRL. Wtedy wreszcie zobaczylibyśmy ogrom dobrej zmiany i może przestali mantyczyć.

źródło: Odra, 2004 (books.google.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	mantyczę	mantyczymy
2 os.	mantyczysz	mantyczycie
3 os.	mantyczy	mantyczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	mantyczyłem +(e)m mantyczył	mantyczyłam +(e)m mantyczyła	mantyczyłom +(e)m mantyczyło	mantyczyliśmy +(e)śmy mantyczyli	mantyczyłyśmy +(e)śmy mantyczyły
2 os.	mantyczyłeś +(e)ś mantyczył	mantyczyłaś +(e)ś mantyczyła	mantyczyłoś +(e)ś mantyczyło	mantyczyliście +(e)ście mantyczyli	mantyczyłyście +(e)ście mantyczyły
3 os.	mantyczył	mantyczyła	mantyczyło	mantyczyli	mantyczyły

bezosobnik: mantyczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę mantyczył będę mantyczyć	będę mantyczyła będę mantyczyć	będę mantyczyło będę mantyczyć	będziemy mantyczyli będziemy mantyczyć	będziemy mantyczyły będziemy mantyczyć
2 os.	będziesz mantyczył będziesz mantyczyć	będziesz mantyczyła będziesz mantyczyć	będziesz mantyczyło będziesz mantyczyć	będziecie mantyczyli będziecie mantyczyć	będziecie mantyczyły będziecie mantyczyć
3 os.	będzie mantyczył będzie mantyczyć	będzie mantyczyła będzie mantyczyć	będzie mantyczyło będzie mantyczyć	będą mantyczyli będą mantyczyć	będą mantyczyły będą mantyczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		mantyczmy
2 os.	mantycz	mantyczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	mantyczyłbym bym mantyczył	mantyczyłabym bym mantyczyła	mantyczyłobym bym mantyczyło	mantyczylibyśmy byśmy mantyczyli	mantyczyłybyśmy byśmy mantyczyły
2 os.	mantyczyłbyś byś mantyczył	mantyczyłabyś byś mantyczyła	mantyczyłobyś byś mantyczyło	mantyczylibyście byście mantyczyli	mantyczyłybyście byście mantyczyły
3 os.	mantyczyłby by mantyczył	mantyczyłaby by mantyczyła	mantyczyłoby by mantyczyło	mantyczyliby by mantyczyli	mantyczyłyby by mantyczyły

bezosobnik: mantyczono by

bezokolicznik: mantyczyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: mantycząc

gerundium: mantyczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	mantyczenie	mantyczenia
D.	mantyczenia	mantyczeń
C.	mantyczeniu	mantyczeniom
B.	mantyczenie	mantyczenia
N.	mantyczeniem	mantyczeniami
Ms.	mantyczeniu	mantyczeniach
W.	mantyczenie	mantyczenia

imiesłów przymiotnikowy czynny: mantyczący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	mantyczący	mantyczący	mantyczący	mantyczące	mantycząca
D.	mantyczącego	mantyczącego	mantyczącego	mantyczącego	mantyczącej
C.	mantyczącemu	mantyczącemu	mantyczącemu	mantyczącemu	mantyczącej
B.	mantyczącego	mantyczącego	mantyczący	mantyczące	mantyczącą
N.	mantyczącym	mantyczącym	mantyczącym	mantyczącym	mantyczącą
Ms.	mantyczącym	mantyczącym	mantyczącym	mantyczącym	mantyczącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	mantyczący	mantyczący	mantyczące	mantyczące
D.	mantyczących	mantyczących	mantyczących	mantyczących
C.	mantyczącym	mantyczącym	mantyczącym	mantyczącym
B.	mantyczących	mantyczących	mantyczących	mantyczące
N.	mantyczącymi	mantyczącymi	mantyczącymi	mantyczącymi
Ms.	mantyczących	mantyczących	mantyczących	mantyczących

Pochodzenie

pol. dawne mantyk, mantyka 'nudziarz, zrzęda'

z łac. mantica 'worek, sakwa, torba żebracza'

Od: mantyka 1