luby
-
książk. taki, którego jakaś osoba kocha lub bardzo lubi
-
Używany również samodzielnie w funkcji rzeczownika w znaczeniu 'bliska osoba, z którą kogoś łączy miłość', np. zdjęcie lubego . W odniesieniu do kobiet używa się wyrazu luba .
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
synonimy: ukochany
-
Nie kończ, luby Hieronimie! - wołała dama z nosem nieprzyzwoicie i niemodnie zadartym i rzucała się ojcu na szyję.
źródło: NKJP: Kornel Makuszyński: Szaleństwa panny Ewy, 1957
Nie zabraknie też miłosnych epistoł, które rozkochany pogromca pohańców słał do swojej lubej Marysieńki.
źródło: NKJP: Lucjan Strzyga: Chwała polskiego rycerstwa, Dziennik Zachodni, 2008-10-01
Dziś wraca mój luby. Czekam na chwilę, kiedy z impetem rzucę mu się w ramiona i czule wyszepczę: „Tak bardzo tęskniłam”.
źródło: NKJP: Anna Dąbrowska: Wesoła wdówka, Cosmopolitan nr 7, 1999
Nie tylko znaki są lubym celem różnej maści wandali. Także słupki przystankowe nie mogą ustać zbyt długo na miejscu, mimo że to beton i trzeba się przy tym trochę potrudzić.
źródło: NKJP: Przydrożna demolka, Dziennik Polski, 2003-11-22
Zaraz narwałem sobie moc tego specjału i jadłem, aż mi się uszy trzęsły. Lubych a pożytecznych drzew rosła tu niezła ilość, wiele owoców dojrzałych leżało już na ziemi, inne zaś na gałęziach były jeszcze nie rozwinięte, małe i zielone.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. luby
luby
luby
lube
luba
D. lubego
lubego
lubego
lubego
lubej
C. lubemu
lubemu
lubemu
lubemu
lubej
B. lubego
lubego
luby
lube
lubą
N. lubym
lubym
lubym
lubym
lubą
Ms. lubym
lubym
lubym
lubym
lubej
W. luby
luby
luby
lube
luba
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. lubi
lubi
lube
lube
D. lubych
lubych
lubych
lubych
C. lubym
lubym
lubym
lubym
B. lubych
lubych
lubych
lube
N. lubymi
lubymi
lubymi
lubymi
Ms. lubych
lubych
lubych
lubych
W. lubi
lubi
lube
lube
-
psł. *l'ubъ 'miły, przyjemny; kochany'