-
książk.
pejorat.
kobieta, która w sposób pozbawiony oryginalności naśladuje styl tworzącego wcześniej artysty lub nieaktualny prąd artystyczny bądź intelektualny
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne
-
-
|
Starała się jednocześnie pisać jak epigonka romantyków i jak rasowa pozytywistka.
źródło: O niezwykłych kontekstach poezji Marii Konopnickiej – z Leną Magnone rozmawia Maria Cyranowicz (wakat.sdk.pl)
|
|
Maria była czterdziestoletnią, lecz ciągle piękną i atrakcyjną kobietą, bardzo niezależną, o intelektualnych zainteresowaniach, epigonką romantyzmu.
źródło: NKJP: Internet
|
|
To Masłowska tworzy już tradycję? Byłażby Drotkiewicz jej epigonką?
źródło: NKJP: Internet
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
epigonka
|
epigonki
|
|
| D. |
epigonki
|
epigonek
|
|
|
|
| C. |
epigonce
|
epigonkom
|
|
| B. |
epigonkę
|
epigonki
|
|
| N. |
epigonką
|
epigonkami
|
|
| Ms. |
epigonce
|
epigonkach
|
|
| W. |
epigonko
|
epigonki
|
|
-
|
+ |
epigonka |
+ |
|
|
|
+ |
epigonka |
+ |
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1887,
Niwa, nr 299, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 02.10.2020