-
stan emocjonalny kogoś, kto znalazł się w krępującej sytuacji i nie wie, jak się zachować
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
-
-
- idiotyczne; znaczne pomieszanie
- pomieszanie i żal; lęk i pomieszanie, strach i pomieszanie, ulga i pomieszanie
- uczucie pomieszania
- czyjeś pomieszanie wzrosło
- dostrzec, ukryć, widzieć czyjeś pomieszanie
- wprawić kogoś w pomieszanie
- patrzeć, skonstatować coś, słuchać kogoś z pomieszaniem
- bełkotać, tłumaczyć, zrobić coś; zapytać o coś w pomieszaniu
-
|
- Masz wiadomości od ojca? - spytała z zakłopotaniem, żeby ukryć swoje pomieszanie, nie wiedząc, że wpada na kolejną rafę.
źródło: KWSJP: Barbara Nawrocka-Dońska: Stolik z fotografią, 1975
|
|
Patrzyła jej w twarz ze strachem i pomieszaniem, większym, niż to mogło spowodować niespodziewane spotkanie z eksmężem.
źródło: KWSJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Sława i chwała, 1962
|
|
Spojrzała nań z urazą i uniosła zdziwione brwi. Głos jej zadrżał z pomieszania czy gniewu: - Poważyłeś się?
źródło: KWSJP: Tadeusz Kudliński: Gniew o Szoszannę, 1963
|
|
- Ja... ja przyniosłem trzewiczki księżniczki.. ja... ja... - bełkotał w pomieszaniu biedny szewczyk.
źródło: KWSJP: Joanna Wilińska: Dobranoc dla dorosłych, 1977
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
pomieszanie
|
pomieszania
|
|
| D. |
pomieszania
|
pomieszań
|
|
| C. |
pomieszaniu
|
pomieszaniom
|
|
| B. |
pomieszanie
|
pomieszania
|
|
| N. |
pomieszaniem
|
pomieszaniami
|
|
| Ms. |
pomieszaniu
|
pomieszaniach
|
|
| W. |
pomieszanie
|
pomieszania
|
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
SPXVI: (inne znaczenie)
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 24.12.2011