arogancko
-
książk. w sposób świadczący o czyjejś arogancji
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: bezczelnie
zuchwale
hiperonimy: śmiało I
-
- butnie i arogancko
- traktować kogoś/coś, zachowywać się arogancko
-
Z przeciwka zbliżała się ku niemu grupka nastoletnich chłopaków. Ręce arogancko w kieszeniach bluz, w geście zdradzającym desperackie próby wdarcia się do świata twardych mężczyzn, kaptury naciągnięte na samo czoło. Jeden [...] z rozmachem kopnął w kosz na śmieci.
źródło: NKJP: Maciej Dajnowski: Promieniowanie reliktowe, 2004
Pewnie będzie o wojnie i jakichś pokręconych losach. Czy jest jeszcze coś z tej dziedziny, czego dotychczas nie słyszałem? - A w ogóle - myślałem wtedy dość arogancko - wysłuchiwanie takich pokoleniowych opowieści jest już dla mnie wyłącznie stratą czasu.
źródło: NKJP: Witold Turant: Przygoda na Tylnej Mariackiej, 2009
Zwykle dajemy upomnienia. Gdy jednak ktoś już raz był upomniany albo po zatrzymaniu zachowuje się arogancko, karany jest mandatem bądź wnioskiem do kolegium ds. wykroczeń.
źródło: NKJP: (Nit): Tylko jezdnią, Gazeta Krakowska, 2001-08-20
Wieś, rolnicy żyją dzisiaj w cichej rozpaczy, w niepewności jutra, a sytuacja na wsi jest lustrzanym odbiciem zachowań elit w Polsce, które tak nieodpowiedzialnie, arogancko odnoszą się do kwestii rolnej.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 09.05.2001
Paradoksalnie dobre warunki atmosferyczne zwiększyły ilość zdarzeń drogowych. Przy ładnej pogodzie jeździmy zbyt odważnie, a zdarza się, że nawet arogancko.
źródło: NKJP: Karolina Ołoś: Arogancja - grzech kierowców, Dziennik Bałtycki, 2005-11-02
-
część mowy: przysłówek
-
Zob. arogant