bisurmanin

  • pogard.  daw.  wyznawca Islamu
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    osoby związane z religią i kościołem


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    wyznania: zasady i prawdy wiary

  • Husarze króla Sobieskiego myśleli chyba w podobny sposób. Że jak się najświętszej panience polecą, to ich żaden bisurmanin nie tknie.

    źródło: NKJP: Magdalena Gałczyńska: Leszek Jażdżewski, 2016-03-11 (wiadomosci.onet.pl)

    Widać z tego jasno, że z nimi można tylko walczyć na śmierć i życie, jak nasi przodkowie, którzy wiedzieli, jak się z bisurmaninem rozmawia [...].

    źródło: Internet: chnnews.pl

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. bisurmanin
    bisurmanie
    ndepr
    bisurmany
    depr
    D. bisurmanina
    bisurmanów
    C. bisurmaninowi
    bisurmanom
    B. bisurmanina
    bisurmanów
    N. bisurmaninem
    bisurmanami
    Ms. bisurmaninie
    bisurmanach
    W. bisurmaninie
    bisurmanie
    ndepr
    bisurmany
    depr
  • Wg Brücknera: z arab. turec. müsulmān, muslimīn, ‘wyznawcy islamu, poddania się woli Bożej’. Zamiana m- w b-, t. j. rozpodobnienie (stałe; tak samo st.rus. Bochmet z Mohamed), polega na narzeczu tureckiem, jak i wymiana pierwotnego l na r w st.czes. Besermene. W dawnym pol. występowały różne warianty: muzurmani, bursormani, bursomani.

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XVI w., SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 02.08.2021