-
jęz.
wyraz utworzony od innego wyrazu, oznaczający coś większego od tego, co jest nazywane przez wyraz podstawowy, lub też wyrażający nacechowanie emocjonalne, czasem negatywne
-
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
-
-
|
Uczucia pozytywne występują prawie wyłącznie w deminutywach, negatywne – wyłącznie w augmentatywach [...].
źródło: Bożena Sieradzka-Baziur: Jana Kochanowskiego renesansowy świat uczuć. Analiza językoznawcza, 2002
|
|
Wyraźną dezaprobatę wyrażają augmentatywy o przyrostach -isko („Szwedzisko”) oraz -ica („kochanica” [...]).
źródło: Lech Ludorowski: Trylogia Henryka Sienkiewicza. Historia, dzieło, recepcja, 1978 (books.google.pl)
|
|
Dynamiczny rozwój augmentatywów z -isko zaczął się dopiero po wieku XV, a więc wtedy, kiedy to do piśmiennictwa polskiego zaczyna coraz bardziej przenikać język potoczny [...].
źródło: Stefan Warchoł: Geneza i rozwój słowiańskich formacji ekspresywnych z sufiksalnym -k- i -c-, 1984 (books.google.pl)
|
|
Formy Cygana, Madziara mogą być motywowane przez wyrazy Cygan, Madziar, mogą też być augmentatywami od Cyganka i Madziarka.
źródło: Romana Łobodzińska, Lucyna Tomczak: Współczesne przezwiska polskie. Analiza formalna i znaczeniowa, 1988 (books.google.pl)
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
augmentatyw
|
augmentatywy
|
|
| D. |
augmentatywu
|
augmentatywów
|
|
| C. |
augmentatywowi
|
augmentatywom
|
|
| B. |
augmentatyw
|
augmentatywy
|
|
| N. |
augmentatywem
|
augmentatywami
|
|
| Ms. |
augmentatywie
|
augmentatywach
|
|
| W. |
augmentatywie
|
augmentatywy
|
|
-
|
+ |
augmentatyw |
+ |
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1928,
Prace Filologiczne, t. 13, crispa.uw.edu.pl
Data ostatniej modyfikacji: 03.02.2021