augmentativum

augmentatiwum

  • jęz.  wyraz utworzony od innego wyrazu, oznaczający coś większego od tego, co jest nazywane przez wyraz podstawowy, lub też wyrażający nacechowanie emocjonalne, czasem negatywne
  • [augmentatiwum]

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • synonimy:  zgrubienie
  • […] formację plotkara można potraktować także jako augmentativum od plotkarka.

    źródło: Wanda Pomianowska: Klasyfikacja rzeczowników odrzeczownikowych: studium ze słowotwórstwa i geografii lingwistycznej, 1963 (books.google.pl)

    Formanty typowe dla augmentativów występują w gwarowych nazwach drzew, drewna i ich części, np.: -ucha, -ula: caramucha, czeremucha, skorucha, trzemucha, czaszuła [...].

    źródło: Ewa Pajewska: Słownictwo tematyczne związane z lasem w kontekście badań nad językami specjalistycznymi, 2003 (books.google.pl)

    Przy nazwiskach, których bazą jest imię, często punktem wyjścia jest skrócona forma imienia w postaci hipokoristikum lub augmentatiwum, która w takiej postaci staje się nazwiskiem [...].

    źródło: Studia Polonistyczne, t. 13-15, 1986 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. augmentativum
    augmentativa
    D. augmentativum
    augmentativów
    C. augmentativum
    augmentativom
    B. augmentativum
    augmentativa
    N. augmentativum
    augmentativami
    Ms. augmentativum
    augmentativach
    W. augmentativum
    augmentativa
  • bez ograniczeń + augmentativum +
    (od CZEGO)
  • łac. śred. augmentativum 'coś, co powiększa'

CHRONOLOGIZACJA:
1868, Johann Adolph Erdmann, Nowy kieszonkowy polsko-rossyjski i rossyjsko-polski słownik, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 03.02.2021