dożynki
-
uroczystość z okazji zakończenia zbioru zbóż, połączona z poczęstunkiem, śpiewami i tańcami, na którą społeczność danej wsi, sołectwa lub innego obszaru przygotowuje wieniec ze zbóż, symbolizujący roczny plon, tradycyjnie wręczany gospodarzowi dożynek
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
uroczystości i święta
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
wieś -
- gminne, powiatowe, powiatowo-gminne, wojewódzkie; centralne, ogólnopolskie; archidiecezjalne, jasnogórskie, parafialne, sołeckie; tegoroczne, tradycyjne dożynki
- kolejne, ostatnie, pierwsze dożynki
- gospodarz, organizator, starosta, starościna, uczestnicy; atrakcja, obchody, organizacja, otwarcie, program dożynek
- dożynki odbyły się, zakończyły się
- obchodzić, przygotować, rozpocząć, świętować, zaplanować, zorganizować dożynki
-
- Żniwa rozpoczynał kiedyś krótki, nieskory do przepychu zażynek, kończyły zaś - jak zawsze - rozśpiewane i wystrojone dożynki czy - jak w moich rodzinnych stronach - ograbki. Dożynki wyprawiano, gdy już pokoszono i zżęto wszystkie zboża, a nieraz także zwieziono.
źródło: NKJP: Jolanta Flach: Korowód, wieńce i moskole, Tygodnik Podhalański nr 35, 1999
Jest taki dzień w roku, gdy w Niedźwiedziu rozbrzmiewa zabawa i śpiew. To dzień dożynek - czas radości i dziękczynienia za udane żniwa.
źródło: NKJP: Włodzimierz Juszczak: Dożynki - czas dziękczynienia i radości, Czas Ostrzeszowski nr 200436, 2004
Staramy się, aby każdego roku na dożynkach wojewódzkich zaprezentować najładniejszy wieniec z jednej z gmin naszego powiatu.
źródło: NKJP: Lucyna Zdanowska: Puchar za koronę, Tygodnik Tucholski nr 654, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dożynki
D. dożynek
C. dożynkom
B. dożynki
N. dożynkami
Ms. dożynkach
W. dożynki
-
W postaci: dożyńki