błonie

Zygmunt szedł szybko w kierunku miasteczka. Przeszedłszy most skręcić chciał na szerokie zielone błonia, miejsce wypasu baranów, stanowiących źródło utrzymania miejscowych kożuszników, ale zatrzymał go nagle dziwny widok.

źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1977

Podmiejskie błonie pełne było luda, widać też było prowizoryczne trybuny dla widzów lepszej kategorii, obite kolorowym suknem, udekorowane girlandami, wstęgami, piastowskimi orłami i tarczami herbowymi rycerstwa.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

Na siedleckie błonia, gdzie wczoraj papież odprawił mszę świętą, przybyli m.in. Polacy z najodleglejszych obwodów dawnego ZSRR.

źródło: NKJP: Dziennik Polski, 1999-06-11

A ponieważ ciągnące się aż do naszego błonia łąki były zarośnięte kępkami olszyny i rokiciny, jeszcze spory kawałek po łąkach, przeskakując z krzaka na krzak, odprowadzały mnie wrzeszczące sójki.

źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1993

Przed kręgiem lasów - błonia zielone. Lecz zieleń ich zbyt zielona jest, po wielekroć zielona, zbyt natarczywie zielona, aby nawet w kimś, kto nie zna o niej prawdy, budziła zaufanie. Bo nie są to błonia, ale mokradła przepastne, z wierzchu tylko pokryte tą zbyt szczerą zielenią. Kto nie zna przejść, w nich utonie.

źródło: NKJP: Stanisław Mrożek: Opowiadania i donosy 1980-1989, 1995