wyjawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

sprawić, że to, co dotychczas było utrzymywane w tajemnicy, stało się znane innym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

ujawnić

wyjawić cel, hasło, informację, miejsce, motywy, poglądy, powód, prawdę, przyczyny, sekret, szczegóły, tajemnicę, czyjeś zamiary, źródło czegoś
wyjawić dziennikarzom, prasie
wyjawić przed sądem
wyjawić w książce, w liście, w wywiadzie

	Janek wyjawił mu swoje zamiary. źródło: KWSJP: Alfons Filar: Śladami tatrzańskich kurierów, 1995
	Tajemnicy ucieczki nie wyjawiła nawet mężowi. źródło: KWSJP: Henryk Malanowski: Klej na palcach, 1999
	Musiałem wyjawić jej, że w tym miejscu moja misja dobiega końca. źródło: KWSJP: Piotr Kaźmierczak: Sprawdziłem, czy łatwo dostać pracę... pana do towarzystwa, Naj, 2003, nr 34
	Matka chłopczyka nigdy nie wyjawiła, kto jest ojcem dziecka. źródło: KWSJP: Barbara Pietkiewicz: Bierzmy, toż to dziecko, prasa, 2005
	- Przyszłam w sprawie matury Heleny Stanek - wyjawiła nareszcie Henryka. źródło: KWSJP: Barbara Nawrocka-Dońska: Stolik z fotografią, 1975

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyjawiłem +(e)m wyjawił	wyjawiłam +(e)m wyjawiła	wyjawiłom +(e)m wyjawiło	wyjawiliśmy +(e)śmy wyjawili	wyjawiłyśmy +(e)śmy wyjawiły
2 os.	wyjawiłeś +(e)ś wyjawił	wyjawiłaś +(e)ś wyjawiła	wyjawiłoś +(e)ś wyjawiło	wyjawiliście +(e)ście wyjawili	wyjawiłyście +(e)ście wyjawiły
3 os.	wyjawił	wyjawiła	wyjawiło	wyjawili	wyjawiły

bezosobnik: wyjawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyjawmy
2 os.	wyjaw	wyjawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyjawiłbym bym wyjawił	wyjawiłabym bym wyjawiła	wyjawiłobym bym wyjawiło	wyjawilibyśmy byśmy wyjawili	wyjawiłybyśmy byśmy wyjawiły
2 os.	wyjawiłbyś byś wyjawił	wyjawiłabyś byś wyjawiła	wyjawiłobyś byś wyjawiło	wyjawilibyście byście wyjawili	wyjawiłybyście byście wyjawiły
3 os.	wyjawiłby by wyjawił	wyjawiłaby by wyjawiła	wyjawiłoby by wyjawiło	wyjawiliby by wyjawili	wyjawiłyby by wyjawiły

bezosobnik: wyjawiono by

bezokolicznik: wyjawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyjawiwszy

gerundium: wyjawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyjawiony

odpowiednik aspektowy: wyjawiać

Rz_osobowy	+	wyjawić	+	(KOMU) + CO
Rz_osobowy	+	wyjawić	+	(KOMU) + że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
Rz_osobowy	+	wyjawić	+	MOWA WPROST

Zob. jawić się