-
3.
wysepka na rzece lub jeziorze porosła drzewami, krzewami lub trawami -
Występuje jako składnik nazw własnych, np. Karsiborska Kępa , Saska Kępa .
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ukształtowanie terenu
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
zbiorniki wodne -
- kępa na jeziorze, na rzece
- dopłynąć do kępy
-
Dwaj mieszkańcy Świniar, 23 i 24-latek, wybrali się w piątek na kępę na Wiśle między Wiączeminem a Świniarami.
źródło: Internet
Kępa na rzece w pobliżu tego miejsca (dziś nie istniejąca) zwała się Grodziskowo jeszcze w końcu XVI w.
źródło: Internet
Płynąc wzdłuż wysokiej skarpy, mijamy rezerwat Wikliny Wiślanej na wielkiej kępie pośrodku rzeki.
źródło: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kępa
kępy
D. kępy
kęp
C. kępie
kępom
B. kępę
kępy
N. kępą
kępami
Ms. kępie
kępach
W. kępo
kępy
-
płn. psł. *kǫpa 'coś wygiętego, wypukłego (np. wzniesienie terenu, grupa drzew, krzewów przypominająca wzniesienie)'