-
sytuacja, w której dzieje się zbyt wiele rzeczy naraz lub został naruszony normalny układ zdarzeń, a w rezultacie utracono nad nimi panowanie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
-
-
- chwilowe, duże, kompletne, gigantyczne, małe, niemałe, niesłychane, niezłe, ogólne, ogromne, okropne, potężne, potworne, powszechne, silne, spore, straszliwe, wielkie, znaczne; niepotrzebne; dziennikarskie, filmowe, serialowe; organizacyjne, polityczne, wyborcze; myślowe, światopoglądowe; wewnętrzne; nocne, noworoczne; radosne zamieszanie
- dużo, trochę, wiele zamieszania
- zamieszanie wokół kogoś/czegoś
- zamieszanie z reklamą, z ustawą
- zamieszanie na giełdzie, na rynku; na sali; w Internecie, w mediach; w domu, w pracy; w jakimś środowisku
- zamieszanie i bijatyka, zamieszanie i chaos, zamieszanie i konsternacja, zamieszanie i niebezpieczeństwo, zamieszanie i niepewność, zamieszanie i zamącenie, zamieszanie i zdziwienie; gwar i zamieszanie, kolejki i zamieszanie, niepokój i zamieszanie, popłoch i zamieszanie, ruch i zamieszanie, strach i zamieszanie, tumult i zamieszanie, wrzawa i zamieszanie, wzburzenie i zamieszanie
- bohater, sprawca, współautor; efekt, wynik; przyczyna zamieszania
- nastąpiło, panuje, ogarnęło, potrwa, powstaje/powstało, zrobiło się, wynikło, wybuchło zamieszanie; zamieszanie dotyczy czegoś; bierze się, powoduje coś, wynika z czegoś; szkodzi komuś, nie wpłynie na coś
- narobić, przysporzyć zamieszania
- przyglądać się, zawdzięczać coś zamieszaniu
- czynić, wprowadzać/wprowadzić, potęgować, powodować/spowodować, wykorzystać, wywołać, zakończyć, zrobić, zwiększyć zamieszanie
- być zawstydzonym, zmęczonym zamieszaniem; nie przejmować się zamieszaniem; coś grozi zamieszaniem
- doprowadzić, przyczynić się do zamieszania
- być ogłupiałym od zamieszania
- korzystać/skorzystać, wyzwalać się z zamieszania
- uciec, zbiec; ucierpieć, zranić kogoś w zamieszaniu
-
|
Całe to zamieszanie wokół jej osoby było niewątpliwie krępujące, na szczęście wszystko to odbywało się w jakiś miły, nieagresywny, choć nie pozbawiony pewnego natręctwa sposób.
źródło: KWSJP: Elżbieta Hajnicz: Przekraczając światło, 1996
|
|
- Ale widzisz, o, tu jest jego podpis. No i straszne się zamieszanie zrobiło, jak żona to przeczytała.
źródło: KWSJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
|
|
Kiedy przechodzili koło Heleny, zwrócił się do niej grzecznie: – Przepraszamy panią za te hałasy i zamieszanie.
źródło: KWSJP: Manuela Gretkowska, Piotr Pietucha: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
zamieszanie
|
zamieszania
|
|
| D. |
zamieszania
|
zamieszań
|
|
| C. |
zamieszaniu
|
zamieszaniom
|
|
| B. |
zamieszanie
|
zamieszania
|
|
| N. |
zamieszaniem
|
zamieszaniami
|
|
| Ms. |
zamieszaniu
|
zamieszaniach
|
|
| W. |
zamieszanie
|
zamieszania
|
|
-
|
+ |
zamieszanie |
+ |
|
|
|
+ |
zamieszanie |
+ |
|
-
Od: przedrostkowego czasownika zamieszać ; zob. mieszać
CHRONOLOGIZACJA:
SStp
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 01.08.2012