córuś

  • forma pieszczotliwego zwrócenia się do córki - w rodzinie
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Rodzina

    członkowie rodziny

  • - Wierzę ci, córuś. Ty nie kłamiesz, bo czemu byś kłamać miała?

    źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993

    - Córuś moja! - mama tuliła Oliwkę. - Nikt cię nie pobił? Co masz na buzi?

    źródło: NKJP: Dorota Abramowicz: Guzik czasu, 2006

    - Rozpakowałaś się, córuś ? - zapytała mama [...].

    źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2002

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M.
    D.
    C.
    B.
    N.
    Ms.
    W. córuś

    Inne uwagi

    Używany tylko w lp

  • Zob. córka 1

CHRONOLOGIZACJA:
1817, Onufry Kopczyński, Grammatyka dla szkół narodowych na klassę 2, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 15.11.2022