dykteryjka
-
książk. krótkie opowiadanie o żartobliwej treści
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka -
hiperonimy: opowiadanie
-
- wesoła, zabawna dykteryjka
- dykteryjki i anegdoty; dowcipy i dykteryjki, kawały i dykteryjki
- opowiadać dykteryjki
-
Zanim go poznałem, nasłuchałem się już o nim setek kawałów i dykteryjek.
źródło: NKJP: Jerzy Zaruba: Z pamiętników bywalca, 2007
Krążyła o niej dykteryjka, że kiedyś, coś opowiadając, zająknęła się po słowie „związek”. Słuchacze podpowiadali jej: „literatów”, „plastyków”, „małżeński” i podsuwali różne inne propozycje, które odrzucała, by wreszcie zawołać z triumfem: Związek Radziecki!
źródło: NKJP: Irena Szymańska: Miałam dar zachwytu, 2001
Ten nieprzystępny dotąd człowiek stał się towarzyski, pogodny, chętnie żartował i wesołymi dykteryjkami bawił kolegów.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Opowiadania drastyczne, 1966
[...] przeistaczał się w dowcipnego konferansjera: zapowiadał, opowiadał, często do kolejnego utworu dołączał krótką dykteryjkę o jego powstaniu.
źródło: NKJP: Symfonicznie i przebojowo, Dziennik Polski, 2005-07-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dykteryjka
dykteryjki
D. dykteryjki
dykteryjek
C. dykteryjce
dykteryjkom
B. dykteryjkę
dykteryjki
N. dykteryjką
dykteryjkami
Ms. dykteryjce
dykteryjkach
W. dykteryjko
dykteryjki
-
+ dykteryjka + (o KIM/CZYM) -
łac. dīctērium 'żart'
z gr. deiktḗrion