łup I

Zwolennicy systemu łupów twierdzą, że przyczynia się on do skuteczniejszego rządu, gdyż mianowani dygnitarze są osobiście zainteresowani sukcesem wybranego prezydenta, gorliwie więc mu pomagają w zrealizowaniu obietnic wyborczych.

źródło: NKJP: Marek Ostrowski: Łupieżcy czekają, Polityka, 2000-12-09

Kiedy dzisiaj obserwujemy traktowanie lukratywnych funkcji w gospodarce jako politycznego łupu zwycięskich stronnictw politycznych, to jesteśmy pełni obaw o powrót tego szczególnego klimatu bezprawia, jaki cechował PRL.

źródło: NKJP: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 31.08.1995 r.

[...] państwo w potocznym żargonie politycznym jest traktowane jak łup partyjny i ci, którym chwilowo wypadło z rąk, demaskują nie tylko przejściowych użytkowników stanowisk, ale właśnie państwo - Polskę, która znalazła się w niewłaściwych, cudzych rękach

źródło: NKJP: Teresa Bogucka: MIEJSCE DLA WSZYSTKICH, Gazeta Wyborcza, 1997-09-09

Zatem [...] nadal obowiązuje ta sama struktura zarządzania gospodarką jak za czasów Messnera. Mamy blisko dziesięć ministerstw gospodarczych i drugie tyle agencji [...]. Mamy wicepremiera ds. gospodarczych, który w obecnym układzie traktowany jest raczej jak kwiatek do kożucha - funkcja ta powstała jako rezultat podziału łupów powyborczych.

źródło: NKJP: Waldemar Kumór: CENTRALA GÓRĄ!, Gazeta Wyborcza, 1994-10-12

Od wielu miesięcy administracja [...] jest przedmiotem narastającej presji ze strony przedstawicieli lokalnych organizacji partii koalicyjnych. Traktują oni administrację państwową jak własne podwórko, należny im powyborczy łup, którym mogą, ich zdaniem, dowolnie dysponować zarówno w zakresie kształtu organizacyjnego, celów działania, jak i podziału i obsady poszczególnych stanowisk.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 21.04.1995