zbutwieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. zepsuć się i rozpaść pod wpływem wilgoci i powietrza

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

Mikołaj opowiadał, że zniknęła drabina. To prawda, że mogła zbutwieć i po prostu rozleciała się ze starości, ale równie dobrze mógł ją ktoś umyślnie zdjąć.

źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

Zanim ktokolwiek przekona się o wartości tego maszynopisu, jego kartki zbutwieją w dolnej szufladzie biurka jakiegoś redaktora albo posłużą mu do rozpalenia w kominku.

źródło: NKJP: Katarzyna Pisarzewska: Koncert łgarzy, 2009

Do zboża nie mają dostępu gryzonie, mniejsze są też szanse, że ziarno zbutwieje.

źródło: NKJP: Monika Dzierżyńska-Nowak: Silos szczelny i błyszczący, Gazeta Wyborcza, 1994-07-29

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zbutwieję	zbutwiejemy
2 os.	zbutwiejesz	zbutwiejecie
3 os.	zbutwieje	zbutwieją

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zbutwiałem +(e)m zbutwiał	zbutwiałam +(e)m zbutwiała	zbutwiałom +(e)m zbutwiało	zbutwieliśmy +(e)śmy zbutwieli	zbutwiałyśmy +(e)śmy zbutwiały
2 os.	zbutwiałeś +(e)ś zbutwiał	zbutwiałaś +(e)ś zbutwiała	zbutwiałoś +(e)ś zbutwiało	zbutwieliście +(e)ście zbutwieli	zbutwiałyście +(e)ście zbutwiały
3 os.	zbutwiał	zbutwiała	zbutwiało	zbutwieli	zbutwiały

bezosobnik: zbutwiano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zbutwiejmy
2 os.	zbutwiej	zbutwiejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zbutwiałbym bym zbutwiał	zbutwiałabym bym zbutwiała	zbutwiałobym bym zbutwiało	zbutwielibyśmy byśmy zbutwieli	zbutwiałybyśmy byśmy zbutwiały
2 os.	zbutwiałbyś byś zbutwiał	zbutwiałabyś byś zbutwiała	zbutwiałobyś byś zbutwiało	zbutwielibyście byście zbutwieli	zbutwiałybyście byście zbutwiały
3 os.	zbutwiałby by zbutwiał	zbutwiałaby by zbutwiała	zbutwiałoby by zbutwiało	zbutwieliby by zbutwieli	zbutwiałyby by zbutwiały

bezosobnik: zbutwiano by

bezokolicznik: zbutwieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

zbutwiawszy

gerundium: zbutwienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zbutwienie	zbutwienia
D.	zbutwienia	zbutwień
C.	zbutwieniu	zbutwieniom
B.	zbutwienie	zbutwienia
N.	zbutwieniem	zbutwieniami
Ms.	zbutwieniu	zbutwieniach
W.	zbutwienie	zbutwienia

odpowiednik aspektowy: butwieć

Pochodzenie

Zob. butwieć