butwieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. psuć się i rozpadać pod wpływem wilgoci i powietrza

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	Komnaty Lewawu były ponure i zrujnowane. Piękne stylowe meble butwiały, ściany pokrywała gruba pajęczyna. źródło: NKJP: Dorota Terakowska: Władca Lewawu, 1989
	Drewniane konstrukcje butwieją, a grzyb, który zaatakował źle zbudowane domy, jest toksyczny. źródło: NKJP: Bertold Kittel: Kanadyjczyki, Życie, nr 15/02, 2000
	Ziemia nagromadziła tu prochy wielu pokoleń buntowników, w nierozkopanych grodziskach kryją się tajemnice fascynujące archeologów, w zakamarkach starych dzwonnic butwieją stare pergaminy. źródło: NKJP: Maria Danielewicz-Zielińska: Myśli o „Pograniczu” Janiny Kowalskiej, Kultura, nr 400-401, 1981
	Kiedy z dna doliny zaczął powstawać przezroczysty zmrok, woniejący powodzią, a więc rozkisłą ziemią, butwiejącymi liśćmi i przaśną wilgocią, Wicio zrozumiał, że nie zobaczy już przyjazdu pułkownika i kuzyna. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 1974

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	butwiałem +(e)m butwiał	butwiałam +(e)m butwiała	butwiałom +(e)m butwiało	butwieliśmy +(e)śmy butwieli	butwiałyśmy +(e)śmy butwiały
2 os.	butwiałeś +(e)ś butwiał	butwiałaś +(e)ś butwiała	butwiałoś +(e)ś butwiało	butwieliście +(e)ście butwieli	butwiałyście +(e)ście butwiały
3 os.	butwiał	butwiała	butwiało	butwieli	butwiały

bezosobnik: butwiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę butwiał będę butwieć	będę butwiała będę butwieć	będę butwiało będę butwieć	będziemy butwieli będziemy butwieć	będziemy butwiały będziemy butwieć
2 os.	będziesz butwiał będziesz butwieć	będziesz butwiała będziesz butwieć	będziesz butwiało będziesz butwieć	będziecie butwieli będziecie butwieć	będziecie butwiały będziecie butwieć
3 os.	będzie butwiał będzie butwieć	będzie butwiała będzie butwieć	będzie butwiało będzie butwieć	będą butwieli będą butwieć	będą butwiały będą butwieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		butwiejmy
2 os.	butwiej	butwiejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	butwiałbym bym butwiał	butwiałabym bym butwiała	butwiałobym bym butwiało	butwielibyśmy byśmy butwieli	butwiałybyśmy byśmy butwiały
2 os.	butwiałbyś byś butwiał	butwiałabyś byś butwiała	butwiałobyś byś butwiało	butwielibyście byście butwieli	butwiałybyście byście butwiały
3 os.	butwiałby by butwiał	butwiałaby by butwiała	butwiałoby by butwiało	butwieliby by butwieli	butwiałyby by butwiały

bezosobnik: butwiano by

bezokolicznik: butwieć

imiesłów przysłówkowy współczesny: butwiejąc

gerundium: butwienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: butwiejący

odpowiednik aspektowy: zbutwieć

Inne uwagi

Zwykle imcz

psł. butvĕti 'wzdymać się, puchnąć'