bumaga

  • pot.  żart.  pismo urzędowe, poświadczające coś lub zezwalające na coś

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Funkcjonowanie państwa

    urzędy i ich funkcjonowanie

  • Bumagę można zdobyć z drugiej strony zakładu, w części biurowej.

    źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Zatruta studnia: rzecz o władzy i wolności, 2002

    Rzecz jasna, w całych dziejach sprawozdawczości nikt jeszcze nie sporządził rzeczywiście sensownego raportu z „wykonu”, ale - wiadomo - bumaga być musi.

    źródło: NKJP: Jaroslaw Krawczyk: Kolczyki Izoldy, Gazeta Wyborcza, 1994-12-23

    Tłumaczyli, że nie mają prawa dać bumagi. Że nowe dokumenty mogę dostać tylko w Polsce.

    źródło: NKJP: Piotr Kanikowski: Zwiad już zrobiłem, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-04-08

    I chociaż trzeba było mieć jakieś bumagi i pozwoleństwa, to jednak nas puszczali.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Taksim, 2009

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. bumaga
    bumagi
    D. bumagi
    bumag
    C. bumadze
    bumagom
    B. bumagę
    bumagi
    N. bumagą
    bumagami
    Ms. bumadze
    bumagach
    W. bumago
    bumagi
  • ros.

CHRONOLOGIZACJA:
1856, Czas. Dodatek Miesięczny, nr 9, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 08.06.2022