koncyliacyjnie

  • książk.  w sposób świadczący o tym, że ktoś jest skłonny do ugodowego rozwiązania konfliktu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • hiperonimy:  ugodowo
    • koncyliacyjnie działać, wypowiadać się; nastawiony
  • Autor tego listu, kierując się zasadami prawa oraz poczuciem sprawiedliwości, nastawiony jest koncyliacyjnie i gotów jest negocjować warunki zwrotu wspomnianego mienia.

    źródło: Tadeusz Cegielski: Nowy lepszy morderca, 2018 (books.google.pl)

    Niewdzięczność i jawne lekceważenie cesarskiego autorytetu wymagały oczywiście przykładnego ukarania, ale koncyliacyjnie nastawiony Henryk II wciąż dawał Chrobremu szansę „wytłumaczenia się lub poprawy swojego postępowania” [...].

    źródło: Przemysław Urbańczyk: Bolesław Chrobry - lew ryczący, 2017 (books.google.pl)

    Ja myślę, że z tej trybuny warto wypowiadać się bardziej koncyliacyjnie, w duchu merytorycznej debaty. Ta agresja polityczna jest zupełnie niepotrzebna.

    źródło: NKJP: 20. posiedzenie Senatu RP

  • część mowy: przysłówek

CHRONOLOGIZACJA:
1931, ABC, nr 75, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 01.12.2022