rach-ciach I

II

rachu-ciachu I

wykrzyknik

  • pot.  wyraz służący do opisywania sytuacji, w której jakaś czynność została w błyskawicznym tempie wykonana lub coś stało się bardzo szybko
  • Wyraz zapisywany też niezgodnie z normą ortograficzną:  rach ciach .

    • rachu-ciachu I
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    jakość i intensywność

  • Niby jest dobrze, świetna para, gruchające gołąbeczki, a tu nagle, rach-ciach, rozwód, bo ona ma kochanka, on ją zdradza albo się nie mogą dogadać [...].

    źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004

    Rach-ciach i na podstawówkach już wisi czerwona tablica z napisem gimnazjum.

    źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Etiuda ewolucyjna, Polityka, 2008-03-15

    Cuda czynią: jak zaśmierdnie mięso, to każdy wie, jaki to smród – a tam rach-ciach, kilka zabiegów kosmetycznych (tu pokolorujemy, tam wymasujemy, dodamy różu i pudru) i schabowy jak malowany.

    źródło: NKJP: Jarosław Gibas: Schab po staropolsku, Trybuna Śląska, 2002-05-17

    [...] gdy tylko widzę, że mój felieton jest mało popularny, rachu-ciachu, wrzucam na portal społecznościowy swoje zdjęcie z kotkiem, a jego magnetyczna moc promieniuje również na poczytność tekstu.

    źródło: Michał Danielewski: Polska nie wierzy temu kotu, Gazeta Wyborcza, 24.10.2016 (info.wyborcza.pl)

  • część mowy: wykrzyknik

  • Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego.

CHRONOLOGIZACJA:
1877, Pamiętniki Emigrantów, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 12.09.2022