koszara
-
zagroda dla owiec lub bydła przenoszona co pewien czas w inne części pastwiska
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- zakładać koszarę
- przyprowadzać do koszary
-
Na pastwisku zakładał koszarę, [...] w której owce nocowały.
źródło: Stanisław Kryciński: Przemyśl i Pogórze Przemyskie. Przewodnik, 2007 (books.google.pl)
[...] wilk, dostawszy się do koszary, gdzie są owce, porwie zdobycz niezauważony przez psy ani ludzi [...].
źródło: Kazimierz Moszyński: Kultura ludowa Słowian, 1967 (books.google.pl)
Powstawanie oscypka rozpoczyna się w momencie dojenia owiec na hali, gdzie juhasi trzy razy dziennie zaganiają owce do koszar.
źródło: Internet: restaurants.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koszara
koszary
D. koszary
koszar
C. koszarze
koszarom
B. koszarę
koszary
N. koszarą
koszarami
Ms. koszarze
koszarach
W. koszaro
koszary
-
st.pol. koszar/koszara 'ogrodzenie dla owiec lub innych zwierząt domowych'
Do st.pol. wyraz przedostał się za pośrednictwem wędrownej ludności pasterskiej, por. węg. kosár 'kosz, koszyk; zagroda dla owiec', rum. coşar, coşară 'obora dla bydła' (Sław.).