krotochwilnie

  • książk.  w sposób mający kogoś rozbawić albo komuś dokuczyć
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

    • brzmieć, zachowywać się krotochwilnie
  • [...] zespół ludowy „Słowianie” z Pakosławia krotochwilnie zabawiał mieszkańców gminy i gości z odległych okolic, zebranych w tamtejszym Domu Strażaka.

    źródło: NKJP: Zapustne igrce, Gazeta Poznańska, 2003-03-01

    Obrady radnych na comiesięcznych sesjach [...] często bywają tematem prezentowanych w tym miejscu felietonowych dywagacji. Zawsze z należną rewerencją, choć czasem nieco krotochwilnie.

    źródło: NKJP: Andrzej Winogrodzki: Antyczny powiew, Gazeta Krakowska, 2006-10-06

    [...] nazywał krotochwilnie (gdy pastor Schmidt nie słyszał) wspaniałą świątynię - „okrąglakiem”.

    źródło: Bolesław Mrówczyński: Żołnierz nieznany, 1964 (books.google.pl)

  • część mowy: przysłówek

CHRONOLOGIZACJA:
1564, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 11.12.2023