zmitrężyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. zmarnować czas

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

hiperonimy:

zmarnować

	Kilka dni wcześniej obszedł nieduże miasteczko, które na pierwszy rzut oka wydawało się bazą wypadową lokalnych patroli, a potem zmitrężył cały dzień w pobliskim gospodarstwie, żeby zarobić na posiłek pracą. źródło: NKJP: Powrót Wygnańca, Esensja, nr 05, 2007
	Cały wieczór zmitrężyłem nad tym listem. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 1984
	W Kartałach musieli się przesiąść, zmitrężywszy dwa dni w oczekiwaniu na dogodny pociąg, który by ich zabrał, jeśli nie wprost do Taszkientu, to choćby do Orska czy Aktiubińska, skąd już było znacznie bliżej na południe. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
	Zmitrężyliśmy u Zenusia przez ciebie. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmitrężyłem +(e)m zmitrężył	zmitrężyłam +(e)m zmitrężyła	zmitrężyłom +(e)m zmitrężyło	zmitrężyliśmy +(e)śmy zmitrężyli	zmitrężyłyśmy +(e)śmy zmitrężyły
2 os.	zmitrężyłeś +(e)ś zmitrężył	zmitrężyłaś +(e)ś zmitrężyła	zmitrężyłoś +(e)ś zmitrężyło	zmitrężyliście +(e)ście zmitrężyli	zmitrężyłyście +(e)ście zmitrężyły
3 os.	zmitrężył	zmitrężyła	zmitrężyło	zmitrężyli	zmitrężyły

bezosobnik: zmitrężono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zmitrężmy
2 os.	zmitręż	zmitrężcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmitrężyłbym bym zmitrężył	zmitrężyłabym bym zmitrężyła	zmitrężyłobym bym zmitrężyło	zmitrężylibyśmy byśmy zmitrężyli	zmitrężyłybyśmy byśmy zmitrężyły
2 os.	zmitrężyłbyś byś zmitrężył	zmitrężyłabyś byś zmitrężyła	zmitrężyłobyś byś zmitrężyło	zmitrężylibyście byście zmitrężyli	zmitrężyłybyście byście zmitrężyły
3 os.	zmitrężyłby by zmitrężył	zmitrężyłaby by zmitrężyła	zmitrężyłoby by zmitrężyło	zmitrężyliby by zmitrężyli	zmitrężyłyby by zmitrężyły

bezosobnik: zmitrężono by

bezokolicznik: zmitrężyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmitrężywszy

gerundium: zmitrężenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: zmitrężony

odpowiednik aspektowy: mitrężyć

+

zmitrężyć

+

(CO)