drynda
-
przest. dorożka
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy -
- jednokonna; rozklekotana; krakowska drynda
- postój drynd
- jechać, pojechać dryndą
-
Po jezdni prócz rozklekotanych drynd paradowały furki chłopskie i dwupiętrowe żydowskie bryki pełne beczek, pak i gęsi.
źródło: NKJP: Jerzy Zaruba: Z pamiętników bywalca, 2007
Środkiem jezdni przejeżdża wolno dorożka, kopyta klaszczą na bruku, drynda podskakuje, a dorożkarz na koźle gwiżdże wesołą melodyjkę.
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
Pomimo że posiada starą, jednokonną dryndę, aby nadal wozić turystów, musiał kupić nową.
źródło: NKJP: (KL): Czy są jeszcze prawdziwe krakowskie dorożki?, Dziennik Polski, 2008-08-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. drynda
dryndy
D. dryndy
drynd
C. dryndzie
dryndom
B. dryndę
dryndy
N. dryndą
dryndami
Ms. dryndzie
dryndach
W. dryndo
dryndy
-
pol. daw. dryndula
może z niem. dial. drein-dulle