narowić - Wielki słownik języka polskiego PAN

przez traktowanie zwierzęcia jeździeckiego lub zaprzęgowego w niewłaściwy sposób sprawiać, że staje się ono nerwowe i trudne do prowadzenia

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwierzęta domowe i hodowlane

[...] czynności należy wykonywać z największą cierpliwością, bardzo łagodnie i ostrożnie, aby nie straszyć, nie denerwować i nie narowić koni.

źródło: Roczniki Nauk Rolniczych, 1955 (books.google.pl)

Spadanie z konia narowi zwierzę i jest niekorzystne dla zdrowia.

źródło: Internet: slowopodlasia.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	narowiłem +(e)m narowił	narowiłam +(e)m narowiła	narowiłom +(e)m narowiło	narowiliśmy +(e)śmy narowili	narowiłyśmy +(e)śmy narowiły
2 os.	narowiłeś +(e)ś narowił	narowiłaś +(e)ś narowiła	narowiłoś +(e)ś narowiło	narowiliście +(e)ście narowili	narowiłyście +(e)ście narowiły
3 os.	narowił	narowiła	narowiło	narowili	narowiły

bezosobnik: narowiono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę narowił będę narowić	będę narowiła będę narowić	będę narowiło będę narowić	będziemy narowili będziemy narowić	będziemy narowiły będziemy narowić
2 os.	będziesz narowił będziesz narowić	będziesz narowiła będziesz narowić	będziesz narowiło będziesz narowić	będziecie narowili będziecie narowić	będziecie narowiły będziecie narowić
3 os.	będzie narowił będzie narowić	będzie narowiła będzie narowić	będzie narowiło będzie narowić	będą narowili będą narowić	będą narowiły będą narowić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		narówmy
2 os.	narów	narówcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	narowiłbym bym narowił	narowiłabym bym narowiła	narowiłobym bym narowiło	narowilibyśmy byśmy narowili	narowiłybyśmy byśmy narowiły
2 os.	narowiłbyś byś narowił	narowiłabyś byś narowiła	narowiłobyś byś narowiło	narowilibyście byście narowili	narowiłybyście byście narowiły
3 os.	narowiłby by narowił	narowiłaby by narowiła	narowiłoby by narowiło	narowiliby by narowili	narowiłyby by narowiły

bezosobnik: narowiono by

bezokolicznik: narowić

imiesłów przysłówkowy współczesny: narowiąc

gerundium: narowienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: narowiący

imiesłów przymiotnikowy bierny: narowiony

odpowiednik aspektowy: znarowić

+

narowić

+

CO