obrugać
-
w ostry i kategoryczny sposób wyrazić słowami kierowanymi do kogoś swoje niezadowolenie z jego niewłaściwego postępowania
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
Głodnego włóczęgi, który mu zarżnie krowę, by się nareszcie najeść, nie zastrzeli, nie pobije, najwyżej trochę obruga i udobruchany zaprosi do ogniska.
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Dookoła świata, Gazeta Wyborcza, 1998-09-25
Zszedł z drugiego piętra, wybawił mnie z kłopotu, a potem obrugał, że sypię przełożonych, zamiast bronić się samemu.
źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
Boy, choć chadzał w mundurze, nie salutował napotkanym szarżom. Obrugany za to przez jakiegoś pułkownika, ofuknął z kolei surowo szeregowca, który mu nie oddał należnych honorów.
źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Wstęp, 2006
Baryton szczeknął, jakby pojął, co powiedział Grzegorz, i dawał do zrozumienia, że w najmniejszym stopniu się z tym nie zgadza. - Milcz, imitacjo psa - obrugał go Grzegorz, z trudem tłumiąc śmiech.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Rytuał, 2008
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. obrugam
obrugamy
2 os. obrugasz
obrugacie
3 os. obruga
obrugają
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. obrugałem
+(e)m obrugał
obrugałam
+(e)m obrugała
obrugałom
+(e)m obrugało
obrugaliśmy
+(e)śmy obrugali
obrugałyśmy
+(e)śmy obrugały
2 os. obrugałeś
+(e)ś obrugał
obrugałaś
+(e)ś obrugała
obrugałoś
+(e)ś obrugało
obrugaliście
+(e)ście obrugali
obrugałyście
+(e)ście obrugały
3 os. obrugał
obrugała
obrugało
obrugali
obrugały
bezosobnik: obrugano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. obrugajmy
2 os. obrugaj
obrugajcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. obrugałbym
bym obrugał
obrugałabym
bym obrugała
obrugałobym
bym obrugało
obrugalibyśmy
byśmy obrugali
obrugałybyśmy
byśmy obrugały
2 os. obrugałbyś
byś obrugał
obrugałabyś
byś obrugała
obrugałobyś
byś obrugało
obrugalibyście
byście obrugali
obrugałybyście
byście obrugały
3 os. obrugałby
by obrugał
obrugałaby
by obrugała
obrugałoby
by obrugało
obrugaliby
by obrugali
obrugałyby
by obrugały
bezosobnik: obrugano by
bezokolicznik: obrugać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: obrugawszy
gerundium: obruganie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obruganie
obrugania
D. obrugania
obrugań
C. obruganiu
obruganiom
B. obruganie
obrugania
N. obruganiem
obruganiami
Ms. obruganiu
obruganiach
W. obruganie
obrugania
imiesłów przymiotnikowy bierny: obrugany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. obrugany
obrugany
obrugany
obrugane
obrugana
D. obruganego
obruganego
obruganego
obruganego
obruganej
C. obruganemu
obruganemu
obruganemu
obruganemu
obruganej
B. obruganego
obruganego
obrugany
obrugane
obruganą
N. obruganym
obruganym
obruganym
obruganym
obruganą
Ms. obruganym
obruganym
obruganym
obruganym
obruganej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. obrugani
obrugani
obrugane
obrugane
D. obruganych
obruganych
obruganych
obruganych
C. obruganym
obruganym
obruganym
obruganym
B. obruganych
obruganych
obruganych
obrugane
N. obruganymi
obruganymi
obruganymi
obruganymi
Ms. obruganych
obruganych
obruganych
obruganych
odpowiednik aspektowy: rugać
-
+ obrugać + KOGO + (za CO)+ obrugać + KOGO + (że ZADANIE)+ obrugać + KOGO + (MOWA WPROST) -