rugnąć
-
w ostry i kategoryczny sposób wyrazić słowami kierowanymi do kogoś swoje niezadowolenie z jego niewłaściwego postępowania
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
I z odchudzenia wyszła figa i rugnął mnie, pamiętam, sam profesor Tadeusz Popiela: - Leszek, na litość boską, schudnij, ja tak nie lubię głęboko operować.
źródło: NKJP: Chodźmy jeść!, Dziennik Polski, 2000-04-22
Poparcie dla Havla, który w dodatku rugnął ostro i publicznie Vaclava Klausa i cały jego rząd, spadło do 57 proc.
źródło: NKJP: Leszek Mazan: Nasz Vaszek, Polityka, nr 2385, 2003-01-25
Umiał rugnąć majstra przy załodze [...].
źródło: NKJP: Lidia Ostałowska, Paweł Smoleński: Szczęście czy bida, Gazeta Wyborcza, 1994-06-03
Pamiętasz ten straszliwie stary dowcip o takim jednym, który - gdy na stole nie znalazł tacki pod piwo, rugnął kelnerkę: [...].
źródło: NKJP: Siostrzeniec pipy, Dziennik Polski, 2004-01-03
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rugnę
rugniemy
2 os. rugniesz
rugniecie
3 os. rugnie
rugną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rugnąłem
+(e)m rugnął
rugnęłam
+(e)m rugnęła
rugnęłom
+(e)m rugnęło
rugnęliśmy
+(e)śmy rugnęli
rugnęłyśmy
+(e)śmy rugnęły
2 os. rugnąłeś
+(e)ś rugnął
rugnęłaś
+(e)ś rugnęła
rugnęłoś
+(e)ś rugnęło
rugnęliście
+(e)ście rugnęli
rugnęłyście
+(e)ście rugnęły
3 os. rugnął
rugnęła
rugnęło
rugnęli
rugnęły
bezosobnik: rugnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rugnijmy
2 os. rugnij
rugnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rugnąłbym
bym rugnął
rugnęłabym
bym rugnęła
rugnęłobym
bym rugnęło
rugnęlibyśmy
byśmy rugnęli
rugnęłybyśmy
byśmy rugnęły
2 os. rugnąłbyś
byś rugnął
rugnęłabyś
byś rugnęła
rugnęłobyś
byś rugnęło
rugnęlibyście
byście rugnęli
rugnęłybyście
byście rugnęły
3 os. rugnąłby
by rugnął
rugnęłaby
by rugnęła
rugnęłoby
by rugnęło
rugnęliby
by rugnęli
rugnęłyby
by rugnęły
bezosobnik: rugnięto by
bezokolicznik: rugnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rugnąwszy
gerundium: rugnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rugnięcie
rugnięcia
D. rugnięcia
rugnięć
C. rugnięciu
rugnięciom
B. rugnięcie
rugnięcia
N. rugnięciem
rugnięciami
Ms. rugnięciu
rugnięciach
W. rugnięcie
rugnięcia
imiesłów przymiotnikowy bierny: rugnięty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rugnięty
rugnięty
rugnięty
rugnięte
rugnięta
D. rugniętego
rugniętego
rugniętego
rugniętego
rugniętej
C. rugniętemu
rugniętemu
rugniętemu
rugniętemu
rugniętej
B. rugniętego
rugniętego
rugnięty
rugnięte
rugniętą
N. rugniętym
rugniętym
rugniętym
rugniętym
rugniętą
Ms. rugniętym
rugniętym
rugniętym
rugniętym
rugniętej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rugnięci
rugnięci
rugnięte
rugnięte
D. rugniętych
rugniętych
rugniętych
rugniętych
C. rugniętym
rugniętym
rugniętym
rugniętym
B. rugniętych
rugniętych
rugniętych
rugnięte
N. rugniętymi
rugniętymi
rugniętymi
rugniętymi
Ms. rugniętych
rugniętych
rugniętych
rugniętych
odpowiednik aspektowy: rugać
-
+ rugnąć + KOGO+ rugnąć + KOGO + MOWA WPROST -
Od: rugać ; por. urągać