rugnąć

  • w ostry i kategoryczny sposób wyrazić słowami kierowanymi do kogoś swoje niezadowolenie z jego niewłaściwego postępowania
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • I z odchudzenia wyszła figa i rugnął mnie, pamiętam, sam profesor Tadeusz Popiela: - Leszek, na litość boską, schudnij, ja tak nie lubię głęboko operować.

    źródło: NKJP: Chodźmy jeść!, Dziennik Polski, 2000-04-22

    Poparcie dla Havla, który w dodatku rugnął ostro i publicznie Vaclava Klausa i cały jego rząd, spadło do 57 proc.

    źródło: NKJP: Leszek Mazan: Nasz Vaszek, Polityka, nr 2385, 2003-01-25

    Umiał rugnąć majstra przy załodze [...].

    źródło: NKJP: Lidia Ostałowska, Paweł Smoleński: Szczęście czy bida, Gazeta Wyborcza, 1994-06-03

    Pamiętasz ten straszliwie stary dowcip o takim jednym, który - gdy na stole nie znalazł tacki pod piwo, rugnął kelnerkę: [...].

    źródło: NKJP: Siostrzeniec pipy, Dziennik Polski, 2004-01-03

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rugnę
    rugniemy
    2 os. rugniesz
    rugniecie
    3 os. rugnie
    rugną

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rugnąłem
    +(e)m rugnął
    rugnęłam
    +(e)m rugnęła
    rugnęłom
    +(e)m rugnęło
    rugnęliśmy
    +(e)śmy rugnęli
    rugnęłyśmy
    +(e)śmy rugnęły
    2 os. rugnąłeś
    +(e)ś rugnął
    rugnęłaś
    +(e)ś rugnęła
    rugnęłoś
    +(e)ś rugnęło
    rugnęliście
    +(e)ście rugnęli
    rugnęłyście
    +(e)ście rugnęły
    3 os. rugnął
    rugnęła
    rugnęło
    rugnęli
    rugnęły

    bezosobnik: rugnięto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rugnijmy
    2 os. rugnij
    rugnijcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rugnąłbym
    bym rugnął
    rugnęłabym
    bym rugnęła
    rugnęłobym
    bym rugnęło
    rugnęlibyśmy
    byśmy rugnęli
    rugnęłybyśmy
    byśmy rugnęły
    2 os. rugnąłbyś
    byś rugnął
    rugnęłabyś
    byś rugnęła
    rugnęłobyś
    byś rugnęło
    rugnęlibyście
    byście rugnęli
    rugnęłybyście
    byście rugnęły
    3 os. rugnąłby
    by rugnął
    rugnęłaby
    by rugnęła
    rugnęłoby
    by rugnęło
    rugnęliby
    by rugnęli
    rugnęłyby
    by rugnęły

    bezosobnik: rugnięto by

    bezokolicznik: rugnąć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rugnąwszy

    gerundium: rugnięcie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rugnięty

    odpowiednik aspektowy: rugać

  • bez ograniczeń + rugnąć +
    KOGO
    bez ograniczeń + rugnąć +
    KOGO + MOWA WPROST
  • Od:  rugać ; por.  urągać 

CHRONOLOGIZACJA:
1932, NKJP
Data ostatniej modyfikacji: 04.12.2018