turkuć

  • Definicja
    owad przystosowany do życia pod ziemią, o wąskich skrzydłach służących do wydawania wysokich, trelujących dźwięków, żywiący się drobnymi zwierzętami glebowymi, a także korzeniami roślin uprawnych, przez co uważany jest za szkodnika
  • Noty o użyciu

    Używane również w postaci pełnej: turkuć podjadek.

  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    owady

  • Relacje znaczeniowe
    hiperonimy:  owad
  • Cytaty

    Turkucia można zwalczać chemicznie preparatami lindanowymi (uwaga to środki trujące dla pszczół) i fosforkiem cynku.

    źródło: NKJP: Rozalia Ćwiernia: Turkuć podjadek, Gazeta Krakowska, 2004-07-06

    Górnicze życie turkucia zaczyna się od momentu, gdy samica robi specjalne gniazdo.

    źródło: NKJP: Adam Wajrak: Wajrak sugeruje, że jesteśmy zbyt uprzedzeni do turkuciów podjadków, Gazeta Wyborcza, 1997-05-26

    Prawdę mówiąc, śpiew nie jest specjalnie ładny i pierwszy z brzegu kanarek bije turkucia swoją melodią na głowę. Muzykowanie to sposób na przywabienie samicy, gdyż w żaden inny sposób nie mogliby znaleźć się w podziemnych ostępach

    źródło: NKJP: Grzegorz Tabasz: Galeria potworów - śpiewająca paskuda, Gazeta Krakowska, 2001-08-20

  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. turkuć
    		 turkucie
    D. turkucia
    		 turkuci
    turkuciów
    C. turkuciowi
    		 turkuciom
    B. turkucia
    		 turkucie
    N. turkuciem
    		 turkuciami
    Ms. turkuciu
    		 turkuciach
    W. turkuciu
    		 turkucie
  • Pochodzenie

    Prawdopodobnie wyraz dźwiękonaśladowczy, od: turkotać

CHRONOLOGIZACJA:
1817, Franciszek Kuberski, Krótki rys historyi naturalney, polona.pl
FRAZEOLOGIZMY:
turkuć podjadek
CHRONOLOGIZACJA FRAZEOLOGIZMY POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 13.06.2023