osłupienie
-
książk. trwający kilka chwil bardzo silny stan psychiczny osoby, która widzi, że ktoś lub coś jest zupełnie inne, niż się spodziewała albo że wydarzyło się coś, czego się nie spodziewała
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
hiperonimy: zdumienie
zdziwienie
-
- kompletne, lekkie, nieme, prawdziwe osłupienie
- chwila, stan osłupienia
- wpaść, wprawić kogoś w osłupienie
- patrzeć z osłupieniem
- patrzeć, stać, trwać w osłupieniu
-
[...] wstał, wyciągając rękę do serdecznego uścisku. Ale ręka zawisła w powietrzu i tak trwała przez chwilę, bo rotmistrz ułanów wileńskich [...] znalazł się w stanie pomieszania graniczącego z osłupieniem.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001
Popatrzyłem na niego z osłupieniem, a potem wybuchnąłem wariackim śmiechem. Przez długą chwilę nie byłem w stanie objaśnić mu niczego.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
Kompletne osłupienie odmalowało się na twarzy pani major [...].
źródło: NKJP: Robert Urbański; Jacek Kondracki: Operacja „Dunaj”, 2009
Patrzyła na mnie w skupieniu, ale nie było to bynajmniej osłupienie wywołane szokującą wieścią, bólem i rozpaczą tak wielkimi, że musi upłynąć dłuższa chwila, nim człowiek przyjmie je do wiadomości i zareaguje.
źródło: NKJP: Jacek Głębski: Droga do Ite, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. osłupienie
osłupienia
D. osłupienia
osłupień
C. osłupieniu
osłupieniom
B. osłupienie
osłupienia
N. osłupieniem
osłupieniami
Ms. osłupieniu
osłupieniach
W. osłupienie
osłupienia
Inne uwagi
Zwykle lp
-