poufalić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

nawiązywać z kimś bliskie stosunki, pozwalające na traktowanie się bezpośrednio i bez zbytecznych grzeczności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

spoufalać się

	Radzę ci, pilnuj własnych interesów. [...] Niepotrzebnie poufalisz się z kierowcą przez te różne pogawędki. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
	Żeby zachować autorytet, nie myślałem poufalić się z podwładnymi. Nie było to łatwe: moja zastępczyni, pani Jadzia, postanowiła się ze mną zaprzyjaźnić. źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
	Doktor Rybiński miał ojcu za złe poufalenie się z robotnikami i obsługą parowozów jako ludźmi „innej sfery” albo - według jego określenia - „z prostactwem”. źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
	Na razie ludzie, różni pochodzeniem, poufalili się i bratali. źródło: Albert Camus: Dżuma, 2020 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poufaliłem się +(e)m się poufalił	poufaliłam się +(e)m się poufaliła	poufaliłom się +(e)m się poufaliło	poufaliliśmy się +(e)śmy się poufalili	poufaliłyśmy się +(e)śmy się poufaliły
2 os.	poufaliłeś się +(e)ś się poufalił	poufaliłaś się +(e)ś się poufaliła	poufaliłoś się +(e)ś się poufaliło	poufaliliście się +(e)ście się poufalili	poufaliłyście się +(e)ście się poufaliły
3 os.	poufalił się	poufaliła się	poufaliło się	poufalili się	poufaliły się

bezosobnik: poufalono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się poufalił będę się poufalić	będę się poufaliła będę się poufalić	będę się poufaliło będę się poufalić	będziemy się poufalili będziemy się poufalić	będziemy się poufaliły będziemy się poufalić
2 os.	będziesz się poufalił będziesz się poufalić	będziesz się poufaliła będziesz się poufalić	będziesz się poufaliło będziesz się poufalić	będziecie się poufalili będziecie się poufalić	będziecie się poufaliły będziecie się poufalić
3 os.	będzie się poufalił będzie się poufalić	będzie się poufaliła będzie się poufalić	będzie się poufaliło będzie się poufalić	będą się poufalili będą się poufalić	będą się poufaliły będą się poufalić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poufalmy się
2 os.	poufal się	poufalcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poufaliłbym się bym się poufalił	poufaliłabym się bym się poufaliła	poufaliłobym się bym się poufaliło	poufalilibyśmy się byśmy się poufalili	poufaliłybyśmy się byśmy się poufaliły
2 os.	poufaliłbyś się byś się poufalił	poufaliłabyś się byś się poufaliła	poufaliłobyś się byś się poufaliło	poufalilibyście się byście się poufalili	poufaliłybyście się byście się poufaliły
3 os.	poufaliłby się by się poufalił	poufaliłaby się by się poufaliła	poufaliłoby się by się poufaliło	poufaliliby się by się poufalili	poufaliłyby się by się poufaliły

bezosobnik: poufalono by się

bezokolicznik: poufalić się

imiesłów przysłówkowy współczesny:

poufaląc się

gerundium: poufalenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: poufalący się

odpowiednik aspektowy: spoufalić się

	+	poufalić się	+	z KIM
Rzpl	+	poufalić się	+