spoufalić się

  • nawiązać z kimś bliskie stosunki, pozwalające na traktowanie się bezpośrednio i bez zbytecznych grzeczności
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • Za bardzo spoufalił się z Masą. Bywał z nim w miejscach publicznych, razem popijali, podobno nawet się polubili.

    źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Gangster na psiej smyczy, Polityka, 2001-06-16

    [...] nigdy nie zaprzyjaźniliśmy się bliżej, nigdy nie spoufaliłam się z nim, nie brałam też udziału, w późniejszych latach, w owych poufnych naradach, sporach i przetargach [...].

    źródło: NKJP: Józefa Hennelowa: Kisiel, którego nie znałam, Gazeta Wyborcza, 1997-01-11

    Niektórzy z kierowników wręcz dążą do tego, aby spoufalić się z pracownikami.

    źródło: NKJP: Izabela Chmielewska: Na koleżeńskiej stopie, Dziennik Bałtycki, 2000-11-06

    Spoufalili się i przywykli do siebie ogromnie. Ciągłość współżycia ułatwiła porozumienie, usunęła różnice poziomów.

    źródło: Internet: A. Milanecki: Przypowieść o krecie tunelowym, 2013 (apcz.umk.pl)

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. spoufalę się
    spoufalimy się
    2 os. spoufalisz się
    spoufalicie się
    3 os. spoufali się
    spoufalą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. spoufaliłem się
    +(e)m się spoufalił
    spoufaliłam się
    +(e)m się spoufaliła
    spoufaliłom się
    +(e)m się spoufaliło
    spoufaliliśmy się
    +(e)śmy się spoufalili
    spoufaliłyśmy się
    +(e)śmy się spoufaliły
    2 os. spoufaliłeś się
    +(e)ś się spoufalił
    spoufaliłaś się
    +(e)ś się spoufaliła
    spoufaliłoś się
    +(e)ś się spoufaliło
    spoufaliliście się
    +(e)ście się spoufalili
    spoufaliłyście się
    +(e)ście się spoufaliły
    3 os. spoufalił się
    spoufaliła się
    spoufaliło się
    spoufalili się
    spoufaliły się

    bezosobnik: spoufalono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. spoufalmy się
    2 os. spoufal się
    spoufalcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. spoufaliłbym się
    bym się spoufalił
    spoufaliłabym się
    bym się spoufaliła
    spoufaliłobym się
    bym się spoufaliło
    spoufalilibyśmy się
    byśmy się spoufalili
    spoufaliłybyśmy się
    byśmy się spoufaliły
    2 os. spoufaliłbyś się
    byś się spoufalił
    spoufaliłabyś się
    byś się spoufaliła
    spoufaliłobyś się
    byś się spoufaliło
    spoufalilibyście się
    byście się spoufalili
    spoufaliłybyście się
    byście się spoufaliły
    3 os. spoufaliłby się
    by się spoufalił
    spoufaliłaby się
    by się spoufaliła
    spoufaliłoby się
    by się spoufaliło
    spoufaliliby się
    by się spoufalili
    spoufaliłyby się
    by się spoufaliły

    bezosobnik: spoufalono by się

    bezokolicznik: spoufalić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: spoufaliwszy się

    gerundium: spoufalenie się

    odpowiedniki aspektowe: poufalić się , spoufalać się

  • bez ograniczeń + spoufalić się +
    z KIM
    Rzpl + spoufalić się + bez ograniczeń
  • Zob. ufać

CHRONOLOGIZACJA:
1787, Teatr Polski, czyli Zbior komedyi drammy tragedyi..., t. 28, dbc.wroc.pl
Data ostatniej modyfikacji: 04.06.2024