prezbiterium
-
rel. część kościoła, w której przebywają tylko księża odprawiający mszę i osoby, które służą do mszy
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
miejsca i instytucje związane z religią i kościołem -
- gotyckie, renesansowe, romańskie; kwadratowe, prostokątne prezbiterium
- fragment, ściana prezbiterium
-
W prezbiterium, pod ołtarzem pędzla Tomasza Dolabelli, leżał krzyżem wysoki zakonnik.
źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009
W środkowej nawie pod prezbiterium stał czarny katafalk z trumną, przy której nikt nie klęczał.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wniebowstąpienie, 1967
Najstarsza zachowana cerkiew w Polsce, której prezbiterium pochodzi z XIV w., kiedyś była prawosławna, a później greckokatolicka.
źródło: NKJP: (SUB): Cerkiew w Posadzie Rybotyckiej, Dziennik Polski, 2008-07-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. prezbiterium
prezbiteria
D. prezbiterium
prezbiteriów
C. prezbiterium
prezbiteriom
B. prezbiterium
prezbiteria
N. prezbiterium
prezbiteriami
Ms. prezbiterium
prezbiteriach
W. prezbiterium
prezbiteria
-
niem. Presbyterium
wł. presbiterio
z p.-łac. presbyterium 'duchowieństwo; miejsce przy ołtarzu przeznaczone dla duchowieństwa'
Od: p.-gr. kościelnego presbytérion 'duchowieństwo', a to od presbytéros 'duchowny chrześcijański'