-
3.
książk. odbywający się lub przydarzający rano -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Niebo i wszechświat
słońce i księżyc, pory dnia -
Bezszelestny ruch mgły zdawał się ciszę przedświtu jeszcze głębszą czynić; znad bagnisk zawleczona, w zadziwiającym bogactwie kształtów kłębiła się od poszycia po listowie najwyższe, wokół pni i konarów spiralnie wirowała - rzekłbyś, smoków to siwych harce i gody zaranne pośród kniei.
źródło: NKJP: Witold Horwath, Ultra Montana, 2005
Ogłuszony tą muzyką zaranną idę pustymi ulicami zmarznięty i głodny na dworzec autobusowy, bo chciałbym dziś pojechać do Massawy.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Heban, 2004
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zaranny
zaranny
zaranny
zaranne
zaranna
D. zarannego
zarannego
zarannego
zarannego
zarannej
C. zarannemu
zarannemu
zarannemu
zarannemu
zarannej
B. zarannego
zarannego
zaranny
zaranne
zaranną
N. zarannym
zarannym
zarannym
zarannym
zaranną
Ms. zarannym
zarannym
zarannym
zarannym
zarannej
W. zaranny
zaranny
zaranny
zaranne
zaranna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zaranni
zaranni
zaranne
zaranne
D. zarannych
zarannych
zarannych
zarannych
C. zarannym
zarannym
zarannym
zarannym
B. zarannych
zarannych
zarannych
zaranne
N. zarannymi
zarannymi
zarannymi
zarannymi
Ms. zarannych
zarannych
zarannych
zarannych
W. zaranni
zaranni
zaranne
zaranne
-