wolentarz

Definicja

daw. ochotnik - osoba, która zgłosiła się dobrowolnie do wojska
Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

osoby związane z wojskiem i wojną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

synonimy:

ochotnik
wolentariusz

Dowodzi wchodzącym w skład armii temerskiej korpusem złożonym z cintryjskich emigrantów i wolentarzy. Służy tam dość ochotników z wysp, bym miał wieści z pierwszej ręki.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997

[...] na tatarskich tyłach Łastowiecki dowodzący oddziałem kilkuset wolentarzy prowadził działania pozorowane.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wolentarz	wolentarze	ndepr
M.	wolentarz	wolentarze	depr
D.	wolentarza	wolentarzów wolentarzy
C.	wolentarzowi	wolentarzom
B.	wolentarza	wolentarzów wolentarzy
N.	wolentarzem	wolentarzami
Ms.	wolentarzu	wolentarzach
W.	wolentarzu	wolentarze	ndepr
W.	wolentarzu	wolentarze	depr

Pochodzenie

łac. voluntarius

CHRONOLOGIZACJA:

2 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII
W postaci: wolentarz/woluntarz

CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO

Data ostatniej modyfikacji: 16.12.2024