safian
-
miękka skóra koźla lub barania, garbowana, barwiona i używana do wyrobu drogiego obuwia, galanterii, opraw książek, obić mebli
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
rzemiosło -
hiperonimy: skóra
-
- oprawny w safian
- oprawiony w safian
-
A buty masz wygodne? Może przynieść te żółte, z safianu?
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
Potem niosło się poemat panieńskimi literkami przepisany do introligatora, który go obłożył safianem żółtym lub zielonym i prawdziwym, dukatowym złotem litery ukochanego wycisnął.
źródło: NKJP: Stanisław Wasylewski: Życie polskie w XIX wieku, 1962
W wielu krakowskich domach na bambusowej etażerce obok pucharków z Karlsbadu czy szklanych kul z wtopionym kwiatem leżą oprawione w aksamit lub safian sztambuchy.
źródło: KWJP: Angelika Kuźniak: Boznańska. Non finito, 2019
Ze skór wyrabiali niezwykle piękne safiany, znane do dziś z reprezentacyjnych portretów polskiej szlachty.
źródło: NKJP: Po cholewach..., Dziennik Polski, 1999-11-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. safian
safiany
D. safianu
safianów
C. safianowi
safianom
B. safian
safiany
N. safianem
safianami
Ms. safianie
safianach
W. safianie
safiany
-
tur. sachtian
z pers. sächtijānü
Chronologizacja wskazuje na możliwość zapożyczenia bezpośrednio z tur. (tak Brückner), mozliwe też pośrednictwo ros. safjan.