rzępoła
-
pot. osoba, która gra nieumiejętnie na instrumencie muzycznym, czym budzi niechęć mówiącego
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
synonimy: rzępolista
-
Słyszy się je zwykle w wykonaniu pogrzebowych rzępołów albo puszczane z głośnika w kaplicy, której przystoi raczej cisza nad zwłokami. Osłuchane. Ale jakże tu wybrzmiały!
źródło: NKJP: Koncert oliwski, Dziennik Bałtycki, 2011
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rzępoła
rzępołowie
rzępoły
ndepr rzępoły
depr D. rzępoły
rzępołów
rzępoł
C. rzępole
rzępołom
B. rzępołę
rzępołów
rzępoły
N. rzępołą
rzępołami
Ms. rzępole
rzępołach
W. rzępoło
rzępołowie
rzępoły
ndepr rzępoły
depr Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm rzępoł, B. lm rzępoły. Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B lm rzępołów lub r. ż, D lm rzępoł, B. lm rzępoły
-
W postaci: rzępola