zdręczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

daw. w rezultacie długotrwałych działań powodujących cierpienie fizyczne bądź psychiczne doprowadzić do zmęczenia lub jakiejś granicy wytrzymałości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

udręczyć

Umierałem ze wzruszenia, bom wierzył, chciałem uwierzyć. Zdręczył mnie strasznie.

źródło: Andrzej Strug: Portret, Gałązka jemioły, 1947 (books.google.pl)

Z pustymi rękami wrócisz do chaty, zmęczony, mokry od potu. I psa zdręczysz, i nic nie upolujesz.

źródło: Tytus Karpowicz: Księga puszczy: saga o niedźwiedziu, 1971(books.google.pl)

Zdręczony cierpieniem szukał wtedy wszystkiego, co go mogło do Marii zrazić.

źródło: Twórczość, t. 22, 1966 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdręczyłem +(e)m zdręczył	zdręczyłam +(e)m zdręczyła	zdręczyłom +(e)m zdręczyło	zdręczyliśmy +(e)śmy zdręczyli	zdręczyłyśmy +(e)śmy zdręczyły
2 os.	zdręczyłeś +(e)ś zdręczył	zdręczyłaś +(e)ś zdręczyła	zdręczyłoś +(e)ś zdręczyło	zdręczyliście +(e)ście zdręczyli	zdręczyłyście +(e)ście zdręczyły
3 os.	zdręczył	zdręczyła	zdręczyło	zdręczyli	zdręczyły

bezosobnik: zdręczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zdręczmy
2 os.	zdręcz	zdręczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdręczyłbym bym zdręczył	zdręczyłabym bym zdręczyła	zdręczyłobym bym zdręczyło	zdręczylibyśmy byśmy zdręczyli	zdręczyłybyśmy byśmy zdręczyły
2 os.	zdręczyłbyś byś zdręczył	zdręczyłabyś byś zdręczyła	zdręczyłobyś byś zdręczyło	zdręczylibyście byście zdręczyli	zdręczyłybyście byście zdręczyły
3 os.	zdręczyłby by zdręczył	zdręczyłaby by zdręczyła	zdręczyłoby by zdręczyło	zdręczyliby by zdręczyli	zdręczyłyby by zdręczyły

bezosobnik: zdręczono by

bezokolicznik: zdręczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdręczywszy

gerundium: zdręczenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: zdręczony

+

zdręczyć

+

KOGO/CO