rozsmucić się
-
książk. wprowadzić się w bardzo smutny nastrój, który nie ustępuje przez dłuższy czas
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
[...] w końcu się nie rozsmucił i nie powrócił, a pękło mu nie serce, tylko wątroba, od gorzały, którą chlał garncami dla zabicia wyrzutów sumienia.
źródło: Internet: x.com/R_A_Ziemkiewicz
Czy zdoła się rozsmucić,
kiedy troski spadną na nią
stadem kraczących wron,
tak jak spadają prędzej czy później
na tych i tamtych,
a potem odfruwają,
okaleczając lub hartując?źródło: Internet: julia.mersen.one.pl
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozsmucę się
rozsmucimy się
2 os. rozsmucisz się
rozsmucicie się
3 os. rozsmuci się
rozsmucą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozsmuciłem się
+(e)m się rozsmucił
rozsmuciłam się
+(e)m się rozsmuciła
rozsmuciłom się
+(e)m się rozsmuciło
rozsmuciliśmy się
+(e)śmy się rozsmucili
rozsmuciłyśmy się
+(e)śmy się rozsmuciły
2 os. rozsmuciłeś się
+(e)ś się rozsmucił
rozsmuciłaś się
+(e)ś się rozsmuciła
rozsmuciłoś się
+(e)ś się rozsmuciło
rozsmuciliście się
+(e)ście się rozsmucili
rozsmuciłyście się
+(e)ście się rozsmuciły
3 os. rozsmucił się
rozsmuciła się
rozsmuciło się
rozsmucili się
rozsmuciły się
bezosobnik: rozsmucono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozsmućmy się
2 os. rozsmuć się
rozsmućcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozsmuciłbym się
bym się rozsmucił
rozsmuciłabym się
bym się rozsmuciła
rozsmuciłobym się
bym się rozsmuciło
rozsmucilibyśmy się
byśmy się rozsmucili
rozsmuciłybyśmy się
byśmy się rozsmuciły
2 os. rozsmuciłbyś się
byś się rozsmucił
rozsmuciłabyś się
byś się rozsmuciła
rozsmuciłobyś się
byś się rozsmuciło
rozsmucilibyście się
byście się rozsmucili
rozsmuciłybyście się
byście się rozsmuciły
3 os. rozsmuciłby się
by się rozsmucił
rozsmuciłaby się
by się rozsmuciła
rozsmuciłoby się
by się rozsmuciło
rozsmuciliby się
by się rozsmucili
rozsmuciłyby się
by się rozsmuciły
bezosobnik: rozsmucono by się
bezokolicznik: rozsmucić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
rozsmuciwszy się
gerundium: rozsmucenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozsmucenie się
rozsmucenia się
D. rozsmucenia się
rozsmuceń się
C. rozsmuceniu się
rozsmuceniom się
B. rozsmucenie się
rozsmucenia się
N. rozsmuceniem się
rozsmuceniami się
Ms. rozsmuceniu się
rozsmuceniach się
W. rozsmucenie się
rozsmucenia się
odpowiednik aspektowy: rozsmucać się
-