samodoskonalić się

  • książk.  dążyć do stanu, w którym wystąpią wszystkie cechy, jakich można wymagać od rzeczy lub osób, o których mowa


  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Równie ważny jest ich podział według wieku – podczas gdy młodzi mężczyźni, których największą wartością jest fizyczna siła, potykają się na miecze, starzy, pozbawieni już owej siły, lecz doświadczeni – samodoskonalą się w taktyce na tym wyobrażonym, umownym polu bitwy, jakim [...] jest szachownica.

    źródło: Michał Sawczuk: Męskie, żeńskie w średniowiecznej poezji kobiet w języku oksytańskim, 2024 (ruj.uj.edu.pl)

    Rodzina i szkoła powinny stworzyć możliwości, by każdy mógł samodoskonalić się zgodnie z potrzebami życia i pracy zawodowej, by osiągnął umiejętność poznawania świata, siebie samego, samodzielność myślenia, wysokie kwalifikacje, wrażliwość estetyczną i moralną, a także – co bardzo ważne – umiejętność życia w demokratycznym państwie.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 09.06.1994

    A więc chodzi o to, by oprogramowanie uczyło się na podstawie przeszłych doświadczeń. To jest możliwe, są już programy, które potrafią się samodoskonalić.

    źródło: NKJP: Sławomir Mizerski: My multiinstrumentaliści, Polityka, 2005-09-17

    Coraz tańsza i sprawniejsza elektronika wzbogacona z czasem o elementy samodoskonalącej się sztucznej inteligencji będzie moderować ruch dużo sprawniej niż dzisiejsza sygnalizacja.

    źródło: KWJP: Artur Włodarski: Polska mistrzem korków, Gazeta Wyborcza, 2014-08-27

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. samodoskonalę się
    samodoskonalimy się
    2 os. samodoskonalisz się
    samodoskonalicie się
    3 os. samodoskonali się
    samodoskonalą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. samodoskonaliłem się
    +(e)m się samodoskonalił
    samodoskonaliłam się
    +(e)m się samodoskonaliła
    samodoskonaliłom się
    +(e)m się samodoskonaliło
    samodoskonaliliśmy się
    +(e)śmy się samodoskonalili
    samodoskonaliłyśmy się
    +(e)śmy się samodoskonaliły
    2 os. samodoskonaliłeś się
    +(e)ś się samodoskonalił
    samodoskonaliłaś się
    +(e)ś się samodoskonaliła
    samodoskonaliłoś się
    +(e)ś się samodoskonaliło
    samodoskonaliliście się
    +(e)ście się samodoskonalili
    samodoskonaliłyście się
    +(e)ście się samodoskonaliły
    3 os. samodoskonalił się
    samodoskonaliła się
    samodoskonaliło się
    samodoskonalili się
    samodoskonaliły się

    bezosobnik: samodoskonalono się

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę się samodoskonalił
    będę się samodoskonalić
    będę się samodoskonaliła
    będę się samodoskonalić
    będę się samodoskonaliło
    będę się samodoskonalić
    będziemy się samodoskonalili
    będziemy się samodoskonalić
    będziemy się samodoskonaliły
    będziemy się samodoskonalić
    2 os. będziesz się samodoskonalił
    będziesz się samodoskonalić
    będziesz się samodoskonaliła
    będziesz się samodoskonalić
    będziesz się samodoskonaliło
    będziesz się samodoskonalić
    będziecie się samodoskonalili
    będziecie się samodoskonalić
    będziecie się samodoskonaliły
    będziecie się samodoskonalić
    3 os. będzie się samodoskonalił
    będzie się samodoskonalić
    będzie się samodoskonaliła
    będzie się samodoskonalić
    będzie się samodoskonaliło
    będzie się samodoskonalić
    będą się samodoskonalili
    będą się samodoskonalić
    będą się samodoskonaliły
    będą się samodoskonalić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. samodoskonalmy się
    2 os. samodoskonal się
    samodoskonalcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. samodoskonaliłbym się
    bym się samodoskonalił
    samodoskonaliłabym się
    bym się samodoskonaliła
    samodoskonaliłobym się
    bym się samodoskonaliło
    samodoskonalilibyśmy się
    byśmy się samodoskonalili
    samodoskonaliłybyśmy się
    byśmy się samodoskonaliły
    2 os. samodoskonaliłbyś się
    byś się samodoskonalił
    samodoskonaliłabyś się
    byś się samodoskonaliła
    samodoskonaliłobyś się
    byś się samodoskonaliło
    samodoskonalilibyście się
    byście się samodoskonalili
    samodoskonaliłybyście się
    byście się samodoskonaliły
    3 os. samodoskonaliłby się
    by się samodoskonalił
    samodoskonaliłaby się
    by się samodoskonaliła
    samodoskonaliłoby się
    by się samodoskonaliło
    samodoskonaliliby się
    by się samodoskonalili
    samodoskonaliłyby się
    by się samodoskonaliły

    bezosobnik: samodoskonalono by się

    bezokolicznik: samodoskonalić się

    imiesłów przysłówkowy współczesny: samodoskonaląc się

    gerundium: samodoskonalenie się

    imiesłów przymiotnikowy czynny: samodoskonalący się

    odpowiednik aspektowy: samoudoskonalić się

  • bez ograniczeń + samodoskonalić się +
    (w CZYM)
  • Zob. sam I
    Zob. doskonały

CHRONOLOGIZACJA:
1873, Młode Niemcy i Henryk Heine. Odczyt Stefanii Wechslerowej z dnia 25 marca 1873, polona.pl
Gerundium bez zaimka zwrotnego
Data ostatniej modyfikacji: 22.01.2025