samoudoskonalić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. w wyniku samodzielnych działań stać się lepszym niż dotychczas

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Przekonywał – co wtedy brzmiało paradoksalnie i nieco anachronicznie – że dla dobra Uzbeków, a także Tadżyków, Kazachów, Turkmenów, Azerów, Ormian, Gruzinów i górali z Kaukazu imperium powinno podjąć wzorem innych, jak choćby brytyjskiego czy francuskiego, próbę samoudoskonalenia się, unowocześnić się choć trochę przed upadkiem, co by przygotowało podbite ludy do wolności.

źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004

Dzięki niemu chętniej pracujemy nad sobą, aby sięgnąć wyżej i się samoudoskonalić.

źródło: Czaroit – czarujący i wciąż tajemniczy, 2018-05-24 (magicznewrota.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	samoudoskonalę się	samoudoskonalimy się
2 os.	samoudoskonalisz się	samoudoskonalicie się
3 os.	samoudoskonali się	samoudoskonalą się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	samoudoskonaliłem się +(e)m się samoudoskonalił	samoudoskonaliłam się +(e)m się samoudoskonaliła	samoudoskonaliłom się +(e)m się samoudoskonaliło	samoudoskonaliliśmy się +(e)śmy się samoudoskonalili	samoudoskonaliłyśmy się +(e)śmy się samoudoskonaliły
2 os.	samoudoskonaliłeś się +(e)ś się samoudoskonalił	samoudoskonaliłaś się +(e)ś się samoudoskonaliła	samoudoskonaliłoś się +(e)ś się samoudoskonaliło	samoudoskonaliliście się +(e)ście się samoudoskonalili	samoudoskonaliłyście się +(e)ście się samoudoskonaliły
3 os.	samoudoskonalił się	samoudoskonaliła się	samoudoskonaliło się	samoudoskonalili się	samoudoskonaliły się

bezosobnik: samoudoskonalono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		samoudoskonalmy się
2 os.	samoudoskonal się	samoudoskonalcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	samoudoskonaliłbym się bym się samoudoskonalił	samoudoskonaliłabym się bym się samoudoskonaliła	samoudoskonaliłobym się bym się samoudoskonaliło	samoudoskonalilibyśmy się byśmy się samoudoskonalili	samoudoskonaliłybyśmy się byśmy się samoudoskonaliły
2 os.	samoudoskonaliłbyś się byś się samoudoskonalił	samoudoskonaliłabyś się byś się samoudoskonaliła	samoudoskonaliłobyś się byś się samoudoskonaliło	samoudoskonalilibyście się byście się samoudoskonalili	samoudoskonaliłybyście się byście się samoudoskonaliły
3 os.	samoudoskonaliłby się by się samoudoskonalił	samoudoskonaliłaby się by się samoudoskonaliła	samoudoskonaliłoby się by się samoudoskonaliło	samoudoskonaliliby się by się samoudoskonalili	samoudoskonaliłyby się by się samoudoskonaliły

bezosobnik: samoudoskonalono by się

bezokolicznik: samoudoskonalić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: samoudoskonaliwszy się

gerundium: samoudoskonalenie się

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	samoudoskonalenie się	samoudoskonalenia się
D.	samoudoskonalenia się	samoudoskonaleń się
C.	samoudoskonaleniu się	samoudoskonaleniom się
B.	samoudoskonalenie się	samoudoskonalenia się
N.	samoudoskonaleniem się	samoudoskonaleniami się
Ms.	samoudoskonaleniu się	samoudoskonaleniach się
W.	samoudoskonalenie się	samoudoskonalenia się

odpowiedniki aspektowe: samoudoskonalać się , samodoskonalić się

Pochodzenie

Zob. sam I
Zob. doskonały