urzeczowić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. nabrać cech przedmiotu materialnego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

zreifikować się

	Skamieniało zaufanie, relacje się urzeczowiły, a człowieczeństwo uprzedmiotowiło. źródło: KWJP: Krzysztof Pawlina, Paweł Staniszewski, Red., Radio Watykańskie, Marian Salwik: Jazgot białych mew, Niedziela, 2015-12-19
	Styl urzeczowił się, został podporządkowany materii. źródło: Herminia Naglerowa, Tymon Terlecki: Wierność życiu, 1967 (books.google.pl)
	Władza urzeczowiła się, przyjmując postać kamienia, człowiek jest tu obecny właśnie w ten sposób, że jego własny świat wchłonął go i pogrążył. źródło: Akcent, 1988 (books.google.pl)
	[...] osoba, do której się poeta zwraca, przestała być dla niego sobą, stała się tożsama z całym światem, krajobrazem, ziemią, urzeczowiła się. źródło: Rocznik literacki, 1965 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urzeczowiłem się +(e)m się urzeczowił	urzeczowiłam się +(e)m się urzeczowiła	urzeczowiłom się +(e)m się urzeczowiło	urzeczowiliśmy się +(e)śmy się urzeczowili	urzeczowiłyśmy się +(e)śmy się urzeczowiły
2 os.	urzeczowiłeś się +(e)ś się urzeczowił	urzeczowiłaś się +(e)ś się urzeczowiła	urzeczowiłoś się +(e)ś się urzeczowiło	urzeczowiliście się +(e)ście się urzeczowili	urzeczowiłyście się +(e)ście się urzeczowiły
3 os.	urzeczowił się	urzeczowiła się	urzeczowiło się	urzeczowili się	urzeczowiły się

bezosobnik: urzeczowiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		urzeczowijmy się urzeczówmy się
2 os.	urzeczowij się urzeczów się	urzeczowijcie się urzeczówcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urzeczowiłbym się bym się urzeczowił	urzeczowiłabym się bym się urzeczowiła	urzeczowiłobym się bym się urzeczowiło	urzeczowilibyśmy się byśmy się urzeczowili	urzeczowiłybyśmy się byśmy się urzeczowiły
2 os.	urzeczowiłbyś się byś się urzeczowił	urzeczowiłabyś się byś się urzeczowiła	urzeczowiłobyś się byś się urzeczowiło	urzeczowilibyście się byście się urzeczowili	urzeczowiłybyście się byście się urzeczowiły
3 os.	urzeczowiłby się by się urzeczowił	urzeczowiłaby się by się urzeczowiła	urzeczowiłoby się by się urzeczowiło	urzeczowiliby się by się urzeczowili	urzeczowiłyby się by się urzeczowiły

bezosobnik: urzeczowiono by się

bezokolicznik: urzeczowić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

urzeczowiwszy się

gerundium: urzeczowienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: urzeczowiać się