rozkulbaczyć się
-
pot. zdjąć z siebie warstwy odzieży lub coś, co jest postrzegane jako ciężar
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań -
Oczywiście w gotowości byli cały ten czas, nie mogli się rozkulbaczyć, bo przecież w każdej chwili mogli dostać sygnał.
źródło: Dorota Ceran: „Pójdziemy z wami razem” – wywiad z nadkomisarzem Krzysztofem Balcerem, 2018-08-15 (zwnszzp-katowice.pl)
Start trasy: 4.06.2021 godz. 9-11 Kielce Białogon, siedziba KCH Kieleckiej przy ul. Pańskiej 1a, tu można się rozkulbaczyć, zostawić samochody (jeśli je macie) i wyruszamy.
źródło: Internet: trasa6.rajdswietokrzyski.zhp.pl
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozkulbaczę się
rozkulbaczymy się
2 os. rozkulbaczysz się
rozkulbaczycie się
3 os. rozkulbaczy się
rozkulbaczą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozkulbaczyłem się
+(e)m się rozkulbaczył
rozkulbaczyłam się
+(e)m się rozkulbaczyła
rozkulbaczyłom się
+(e)m się rozkulbaczyło
rozkulbaczyliśmy się
+(e)śmy się rozkulbaczyli
rozkulbaczyłyśmy się
+(e)śmy się rozkulbaczyły
2 os. rozkulbaczyłeś się
+(e)ś się rozkulbaczył
rozkulbaczyłaś się
+(e)ś się rozkulbaczyła
rozkulbaczyłoś się
+(e)ś się rozkulbaczyło
rozkulbaczyliście się
+(e)ście się rozkulbaczyli
rozkulbaczyłyście się
+(e)ście się rozkulbaczyły
3 os. rozkulbaczył się
rozkulbaczyła się
rozkulbaczyło się
rozkulbaczyli się
rozkulbaczyły się
bezosobnik: rozkulbaczono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozkulbaczmy się
2 os. rozkulbacz się
rozkulbaczcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozkulbaczyłbym się
bym się rozkulbaczył
rozkulbaczyłabym się
bym się rozkulbaczyła
rozkulbaczyłobym się
bym się rozkulbaczyło
rozkulbaczylibyśmy się
byśmy się rozkulbaczyli
rozkulbaczyłybyśmy się
byśmy się rozkulbaczyły
2 os. rozkulbaczyłbyś się
byś się rozkulbaczył
rozkulbaczyłabyś się
byś się rozkulbaczyła
rozkulbaczyłobyś się
byś się rozkulbaczyło
rozkulbaczylibyście się
byście się rozkulbaczyli
rozkulbaczyłybyście się
byście się rozkulbaczyły
3 os. rozkulbaczyłby się
by się rozkulbaczył
rozkulbaczyłaby się
by się rozkulbaczyła
rozkulbaczyłoby się
by się rozkulbaczyło
rozkulbaczyliby się
by się rozkulbaczyli
rozkulbaczyłyby się
by się rozkulbaczyły
bezosobnik: rozkulbaczono by się
bezokolicznik: rozkulbaczyć się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozkulbaczywszy się
gerundium: rozkulbaczenie się
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozkulbaczenie się
rozkulbaczenia się
D. rozkulbaczenia się
rozkulbaczeń się
C. rozkulbaczeniu się
rozkulbaczeniom się
B. rozkulbaczenie się
rozkulbaczenia się
N. rozkulbaczeniem się
rozkulbaczeniami się
Ms. rozkulbaczeniu się
rozkulbaczeniach się
W. rozkulbaczenie się
rozkulbaczenia się
odpowiednik aspektowy: rozkulbaczać się
-