wysoce

  • książk.  to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że mówiący sądzi, że przypisać temu daną cechę, to powiedzieć za mało
  • wykładnik stopnia cechy

  • (quasi)synonimy:  bardzo
    kolosalnie
    (quasi)antonimy:  nieco II
    trochę II
  • Jest to bez wątpienia wysoce opłacalna inwestycja, stwarzająca szansę na wychowanie zdrowszych obywateli i normalniejszego społeczeństwa.

    źródło: NKJP: Wojciech Eichelberger: O co pytają dzieci? O miłości i wychowaniu, 1999

    Nie było to zresztą całkowicie pewne, a jedynie wysoce prawdopodobne.

    źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998

    Jak służy racji stanu fakt, o którym tym razem zresztą wszyscy wysoce taktownie milczą, że przecież w ubiegłym roku zamordowano w bestialski sposób rodzinę Piotra Jaroszewicza [...].

    źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór. Rzeczy mniejsze, 1998

    [...] umiał też nowy mebel upstrzyć starymi plamami, stoczyć robactwem, myszką uszkodzić i za to znawcy wysoce cenili pana Zenona.

    źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1973

    [...] wysoce szanowała go gmina jako swoistego sędziego, do którego się przychodzi po radę w sprawach konfliktowych.

    źródło: NKJP: Stefan Leder, Witold Leder: Czerwona nić. Ze wspomnień i prac rodziny Lederów, 2005

  • część mowy: operator metapredykatywny

    podklasa: operator gradacji

  • wysoce _
    Przym. st. równy, Przysł. st. równy, Cz. - cecha niestopniowalna będąca rezultatem działań lub stanów rzeczy i wyrażająca racjonalną ocenę
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: z cechą parametryczną
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob. wysoki

CHRONOLOGIZACJA:
SStp
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 16.04.2015