-
książk. to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że różnica między tym a czymś innym jest mała
-
- rzadziej co nieco III
-
wykładnik stopnia cechy
-
(quasi)synonimy: odrobinę II
(quasi)antonimy: bardzo
całkiem
całkowicie
kolosalnie
wysoce
-
Wiatr nieco przycichł, chmury poszły w górę.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1994
Danuta rozluźniła się nieco.
źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1995
[...] Julek ustawił jeszcze na trawie trzy szklanki po musztardzie, paczkę nieco połamanych herbatników i stos kromek chleba z masłem.
źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990
Zostawali na herbacie i jak się robiło nieco późno, następowała kolacja.
źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy, czyli pożegnanie z Mazurami, 1998
Częściej lub nieco rzadziej, ciężej lub trochę lżej, ale bezustannie.
źródło: NKJP: Anna Strońska: Dopóki milczy Ukraina, 1998
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
nieco _
Cz., Przym. st. równy lub wyższy, Przysł. st. równy lub wyższy - cecha stopniowalnaszyk: zmienny: neutralna antepozycja -
st.pol. nieczso, niecso, nieco 'trochę, coś, cokolwiek'
Od psł. *ne- / *ně- + *čьso (z psł. *čь); zob. nie , co