zaśmiecić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

pozostawić gdzieś dużo rozrzuconych śmieci

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

ochrona i zanieczyszczenie środowiska

hiperonimy:

zanieczyścić

goście zaśmiecili; dzieci zaśmieciły
zaśmiecić chodnik, klatkę (schodową), las, jakieś miejsce, miasto, podwórko, jakąś okolicę, przestrzeń, teren, ulicę
zdewastować i zaśmiecić

	Ludzie bardzo często nie traktują tej trasy jak „serca Tatr”, tylko jak zwykłą drogę asfaltową, którą można zaśmiecić. źródło: NKJP: Jolanta Flach: Niedźwiedzie opowieści, Tygodnik Podhalański nr 29-30, 1997
	Jedni zwalają na drugich, że zaśmiecili salę, poprzestawiali ławki, porysowali pulpity, wypisali całą kredę. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
	Niemcy zdążyli unieść swych zabitych i rannych, ale ziemia zaśmiecona była pasmami skrwawionych bandaży, strzępami mundurów i szmatami bielizny, którą zdzierano pośpiesznie z okaleczonych ciał. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
	Kelner robił mu wymówki za zaśmiecenie popiołem serwety. źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaśmieciłem +(e)m zaśmiecił	zaśmieciłam +(e)m zaśmieciła	zaśmieciłom +(e)m zaśmieciło	zaśmieciliśmy +(e)śmy zaśmiecili	zaśmieciłyśmy +(e)śmy zaśmieciły
2 os.	zaśmieciłeś +(e)ś zaśmiecił	zaśmieciłaś +(e)ś zaśmieciła	zaśmieciłoś +(e)ś zaśmieciło	zaśmieciliście +(e)ście zaśmiecili	zaśmieciłyście +(e)ście zaśmieciły
3 os.	zaśmiecił	zaśmieciła	zaśmieciło	zaśmiecili	zaśmieciły

bezosobnik: zaśmiecono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaśmiećmy
2 os.	zaśmieć	zaśmiećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaśmieciłbym bym zaśmiecił	zaśmieciłabym bym zaśmieciła	zaśmieciłobym bym zaśmieciło	zaśmiecilibyśmy byśmy zaśmiecili	zaśmieciłybyśmy byśmy zaśmieciły
2 os.	zaśmieciłbyś byś zaśmiecił	zaśmieciłabyś byś zaśmieciła	zaśmieciłobyś byś zaśmieciło	zaśmiecilibyście byście zaśmiecili	zaśmieciłybyście byście zaśmieciły
3 os.	zaśmieciłby by zaśmiecił	zaśmieciłaby by zaśmieciła	zaśmieciłoby by zaśmieciło	zaśmieciliby by zaśmiecili	zaśmieciłyby by zaśmieciły

bezosobnik: zaśmiecono by

bezokolicznik: zaśmiecić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaśmieciwszy

gerundium: zaśmiecenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaśmiecony

odpowiednik aspektowy: zaśmiecać

+

zaśmiecić

+

CO + (CZYM)

Zob. śmieć I