-
w sposób świadczący o tym, że ktoś, mimo zachowywania pozornej obojętności, żywi wobec kogoś lub czegoś raczej negatywne niż pozytywne emocje
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
-
- mówić, odrzec, odpowiedzieć, powiedzieć, rzec, rzucić, spytać, zapytać, zauważyć oschle; oschle brzmiący
- bardzo, nieco, tak, zbyt oschle
-
|
Zeszli z plaży milcząc. Wsiedli do auta. Odwiózł ją pod dom. Oschle powiedział „No to cześć, mała...“ I nie zapytał: „Kiedy się spotkamy?“
źródło: NKJP: Elżbieta Południakowa: Robiłam te straszne rzeczy, Wieczór Wybrzeża, 2011
|
|
Proszę się spakować i wziąć z sobą najcenniejsze rzeczy i dokumenty - oschle oznajmił egzekutor.
źródło: NKJP: Iwona Rodziewicz: Pan za drzwi a rybki do kieszeni, Dziennik Bałtycki, 1999-10-29
|
|
[...] panna B. była dwukrotnie na kazaniach pastora, a ok. godz. 18.40 zadzwoniła do niego, prosząc o radę, ponieważ czuła się po wysłuchaniu kazań wytrącona z równowagi i bliska rozpaczy. Pastor bardzo oschle odpowiedział, że panna B. powinna raczej poczytać Biblię i odłożył słuchawkę.
źródło: NKJP: Tajemnice plebanii, Dziennik Polski, 2002-01-12
|
|
[...] jak tu jest w tej waszej Moskwie z butami? Można dostać czy nie? Tyle kłopotu... - Nie wiem - powiedziałem znacznie oschlej, niż chciałem. - Mnie buty nie interesują.
źródło: NKJP: Aleksander Kabakow, Przekład Irena Lewandowska: Opowiadanie, Gazeta Wyborcza, 1998-11-13
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
oschle
|
stopień wyższy |
oschlej
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1859,
Czas, t. 15, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 12.09.2017