naśmiecić - Wielki słownik języka polskiego PAN

porozrzucać lub zostawić gdzieś śmieci

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

ochrona i zanieczyszczenie środowiska

hiperonimy:

zanieczyścić

	Co ona tu jeszcze robi? Mało jeszcze naśmiecili, nałobuzowali? źródło: KWSJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
	Przyjadą, naśmiecą i pojadą. Nawet im przez myśl nie przejdzie zabrać śmieci ze sobą. źródło: NKJP: Usenet
	To taka historyjka o dziewczynce, która wchodzi do lasu i nagle staje przerażona, bo w tym lesie ktoś strasznie naśmiecił. źródło: Internet
	Chętnie rozkruszyłby stary kamień, naśmiecił pyłem dokoła, a potem zszedł na dół i zwrócił uwagę woźnemu na nieporządek. Opóźniłby w ten sposób wejście do swojego gabinetu. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Widma w mieście Breslau, 2005
	Chciałabym podziękować osobie odpowiedzialnej za utrzymanie porządku na Placu Zamkowym w Nakle. Od kilku bowiem dni jest wreszcie ład i nie jest już tak naśmiecone, jak to zwykle było źródło: NKJP: Nakielski Czas, 2004-02-11

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naśmieciłem +(e)m naśmiecił	naśmieciłam +(e)m naśmieciła	naśmieciłom +(e)m naśmieciło	naśmieciliśmy +(e)śmy naśmiecili	naśmieciłyśmy +(e)śmy naśmieciły
2 os.	naśmieciłeś +(e)ś naśmiecił	naśmieciłaś +(e)ś naśmieciła	naśmieciłoś +(e)ś naśmieciło	naśmieciliście +(e)ście naśmiecili	naśmieciłyście +(e)ście naśmieciły
3 os.	naśmiecił	naśmieciła	naśmieciło	naśmiecili	naśmieciły

bezosobnik: naśmiecono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		naśmiećmy
2 os.	naśmieć	naśmiećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naśmieciłbym bym naśmiecił	naśmieciłabym bym naśmieciła	naśmieciłobym bym naśmieciło	naśmiecilibyśmy byśmy naśmiecili	naśmieciłybyśmy byśmy naśmieciły
2 os.	naśmieciłbyś byś naśmiecił	naśmieciłabyś byś naśmieciła	naśmieciłobyś byś naśmieciło	naśmiecilibyście byście naśmiecili	naśmieciłybyście byście naśmieciły
3 os.	naśmieciłby by naśmiecił	naśmieciłaby by naśmieciła	naśmieciłoby by naśmieciło	naśmieciliby by naśmiecili	naśmieciłyby by naśmieciły

bezosobnik: naśmiecono by

bezokolicznik: naśmiecić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: naśmieciwszy

gerundium: naśmiecenie

rodzaj gramatyczny: dk

Rz_osobowy

+

naśmiecić

+

GDZIE + (CZYM)

Zob. śmieć I