podpalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

celowo spowodować powstanie ognia

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

temperatura i ogień

23-latek, 26-latek..., chłopak, chłopiec, mężczyzna, nastolatek, staruszek; bandyta, sprawca, szaleniec, tłum, wróg, żartowniś podpalił coś; kobieta; mafia podpaliła coś; młodzieńcy, demonstranci; chuligani, ekstremiści, hitlerowcy, napastnicy podpalili coś
podpalić miasto, wieś; ambasadę, barak, bibliotekę, budynek, chatę, dach, dom, drzwi, gmach, hotel, kiosk, lokal, pałac, siedzibę kogoś, stodołę, szopę; klasztor, kościół, synagogę, świątynię; kolegę, matkę; altanę, kosz, siano, słomę; auto, oponę, samochód; cygaro, drewno, dynamit, gaz, lont, zapałkę
podpalić benzyną, laserem, ogniem, zapalniczką, zapałką
podpalić na znak protestu
podpalić w piecu
podpalić z zemsty
umyślnie podpalić; podpalić przypadkowo; podpalić uroczyście
podpalić i uciec, podpalić i zakopać, podpalić i zniszczyć

	Schylił się, by podpalić drewno do wędzenia, i upadł. źródło: NKJP: Irena Morawska: Tam gdzie rosną truskawki, Gazeta Wyborcza, 1995-10-13
	[...] kto umyślnie podpalił dom lub stóg, sam zostanie spalony. źródło: NKJP: Aleksander Krawczuk: Dziwna sekta z katakumb, Polityka, 2000-12-23
	[...] dzieci podpaliły laserem sąsiednią stodołę i trzeba było natychmiast gasić pożar i znów wzywać straż pożarną. źródło: NKJP: Krystyna Janda: Moja droga B, 2004
	Nieodpowiedzialny nastolatek podpalił lont petardy i wrzucił do dziecięcego wózka. źródło: NKJP: (POK): Petarda w wózku, Echo Dnia, 2004-08-30
	Kilka dni temu świątynia spłonęła - podpalona przez nieznanych sprawców. źródło: NKJP: K.Kowalski: Kto podpalił kościół w Sadykrzu?, Tygodnik Ciechanowski, 2003-10-05

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podpaliłem +(e)m podpalił	podpaliłam +(e)m podpaliła	podpaliłom +(e)m podpaliło	podpaliliśmy +(e)śmy podpalili	podpaliłyśmy +(e)śmy podpaliły
2 os.	podpaliłeś +(e)ś podpalił	podpaliłaś +(e)ś podpaliła	podpaliłoś +(e)ś podpaliło	podpaliliście +(e)ście podpalili	podpaliłyście +(e)ście podpaliły
3 os.	podpalił	podpaliła	podpaliło	podpalili	podpaliły

bezosobnik: podpalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podpalmy
2 os.	podpal	podpalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podpaliłbym bym podpalił	podpaliłabym bym podpaliła	podpaliłobym bym podpaliło	podpalilibyśmy byśmy podpalili	podpaliłybyśmy byśmy podpaliły
2 os.	podpaliłbyś byś podpalił	podpaliłabyś byś podpaliła	podpaliłobyś byś podpaliło	podpalilibyście byście podpalili	podpaliłybyście byście podpaliły
3 os.	podpaliłby by podpalił	podpaliłaby by podpaliła	podpaliłoby by podpaliło	podpaliliby by podpalili	podpaliłyby by podpaliły

bezosobnik: podpalono by

bezokolicznik: podpalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podpaliwszy

gerundium: podpalenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: podpalony

odpowiednik aspektowy: podpalać

Rz _osobowy

+

podpalić

+

CO/KOGO

Zob. palić