zabobon
-
przekonanie o nadprzyrodzonym wpływie określonych wydarzeń, rzeczy, znaków na różne aspekty ludzkiego życia
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
synonimy: przesąd
-
- babski, ludowy, pogański, religijny; ciemny, głupi, prymitywny zabobon
- zabobon ludu
- zabobon i ciemnota; zabobony i gusła, zabobony i magia, zabobony i przesądy, zabobony i wiara w coś; głupota i zabobon, kłamstwo i zabobon; mity i zabobony, wierzenia i zabobony
- wiara w zabobony
- walka z zabobonami
- wierzyć w zabobony
-
Wyrobiono w nas przeświadczenie, że wróżby są zabobonem i świadczą o ciemnocie oraz niskiej kulturze społeczeństwa.
źródło: NKJP: Elżbieta Kazibut: Czas piątki, Trybuna Śląska, 2002-12-30
[...] dowiedziałem się z badania opinii publicznej, że w zabobon dotyczący kominiarza wierzy 36 proc. Polaków, czterolistnej koniczyny - 33 proc., rozbitego lustra - 26 proc., czarnego kota - 25 proc., witania się przez próg - 24 proc., talizmanu - 23 proc., trzynastki - 18 proc., siódemki - 15 proc., a wstawania lewą nogą - 11 proc.
źródło: NKJP: Adam Kłykow: Felieton codzienny, Gazeta Wrocławska, 2003-09-05
Stryj Zdzisław delikatnie, aby wuja broń Boże nie urazić, zrobił mu wykład o ludowych zabobonach, otóż wedle mniemania pospólstwa jeśli ktoś mówi do siebie, to rozmawia z diabłem [...].
źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
Czemu mi się tak przyglądasz? Przecież to, że rzeka jest dla wampira przeszkodą, to kolejny mit i zabobon.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zabobon
zabobony
D. zabobonu
zabobonów
C. zabobonowi
zabobonom
B. zabobon
zabobony
N. zabobonem
zabobonami
Ms. zabobonie
zabobonach
W. zabobonie
zabobony
-
psł. (dial.) *(za)bobonъ / (za)babobnъ 'gusła, czary, przesądy'
Pierwotna semantyka związana z charakterystycznym sposobem wypowiadania zaklęć, wróżb. Od: psł. *boboniti /*baboniti 'mruczeć, mamrotać, wróżyć' oraz przedrostkowego *zaboboniti / *zababoniti 'zamruczeć, wybełkotać'.